خرگوش لهستانی
Polish rabbits
مشخصات خرگوش لهستانی:
خصوصیات رفتاری
این خرگوش ها همانند بسیاری از نژادهای دیگر دارای طبعی آرام هستند و نگهداری از آن ها می تواند برای اکثر افراد به جز کودکان مناسب باشد. کودکان به علت کوچک بودن جثه های این خرگوش ها می توانند به آن ها به شکل ناخواسته و تصادفی آسیب وارد کنند. به سرپرستی گرفتن این خرگوش ها می تواند باعث ایجاد یک فضای شاد و پر انرژی در خانه های صاحبانشان شود.
رژیم غذایی
رژیم غذایی خرگوش ها می تواند شامل پلت ها، ساقه های خشک شده و برش زده گیاهان، سبزیجات تازه و میوه ها باشد. خرگوش های نوزاد باید در ابتدای زندگی خود از شیر مادران خود تغذیه کنند و اگر به هر دلیلی آن ها از مادران خود جدا شده باشند شما می توانید با استفاده از شیر خشک بچه گربه ها و یا توله سگ ها که با برندهای تجاری مختلف در بازار وجود دارند آن ها را تغذیه کنید. با افزایش سن شما می توانید در جیره غذایی آن ها از ساقه خشک شده و برش زده گیاهان علوفه ای و یونجه استفاده کنید. در اصطلاح به این ساقه های خشک شده hay گفته می شود، توجه داشته باشید که یونجه در دسته گیاهان علوفه ای قرار نمی گیرد و جز گیاهان لوبیایی محسوب می شود. پس از پروتئین و کلسیم بیشتری برخوردار بوده و شما می توانید از یونجه برای تغذیه بچه خرگوش های زیر 7 ماه و آبستن به میزان بالا استفاده کنید در غیر این صورت هرچقدر سن خرگوش های شما بالا می رود باید مصرف آن ها کاهش دهید. زیرا مصرف بیش از اندازه از یونجه در سنین بالا و به طور مداوم به علت کلسیم بالا می تواند باعث بروز مشکلاتی همانند سنگ های ادراری شود. هرچقدر سن خرگوش های شما بالا می رود شما می توانید از ساقه خشک شده و برش زده گیاهانی گندمی استفاده کنید که در بازار با نام های تجاری مختلف قابل خریداری می باشند بعلاوه نباید از مصرف سبزیجات و میوه ها برای خرگوش ها غافل شد. سبزیجات تازه یکی از ارکان اصلی رژیم غذایی خرگوش ها محسوب می شود این سبزیجات تازه نه تنها می تواند برای تغذیه آن ها مناسب باشند بلکه بیشتر آب مورد نیاز بدنشان را تنظیم می کنند. از مهم ترین این سبزیجات می توان به هویج، کاهو، اسفناج وکلم بروکلی اشاره کرد.
میوه ها یکی از منابع اصلی مینرال ها و ویتامین های مورد نیاز خرگوش ها محسوب می شوند ولی باید نسبت به مصرف آن ها توجه ویژه ای داشته باشید زیرا هرچقدر استفاده از آن ها بالا برود احتمال بروز مشکلاتی همانند دیابت و اختلالات در عملکرد فلور طبیعی روده افزایش پیدا خواهد کرد.
سایز قفس
خرگوش های لهستانی دارای جثه های کوچکی هستند و معمولا طبعی آرام دارند در نتیجه بهترین قفس انتخابی برای این نژاد می تواند سایزی برابر با (180*60*60.) داشته باشد. بستر مناسب این خرگوش ها باید به نحوی باشد که به اندام های حرکتی آن ها اسیبی وارد نکند و جاذب رطوبت مناسبی باشد، از طرفی این بسترها باید از عمق مناسبی برخوردار باشند. بهترین بستر انتخابی برای قفس خرگوش ها می تواند از جنس کاه و کلش باشد، توجه داشته باشید که این نوع از بسترها را به خوبی مورد بررسی قرار دهید تا از عدم وجود اشیا تیز اطمینان حاصل کنید.
سن بلوغ و تولید مثل
معمولا خرگوش های با جثه کوچک زودتر به سن بلوغ می رسند و سریع تر می توانند به تولید مثل بپردازند. خرگوش های لهستانی می توانند در سن 4 الی 5 ماهگی به سن بلوغ برسند. توصیه می کنیم بعد از بلوغ نسبت به بارور کردن آن ها اقدام نکنید، معمولا 6 الی 8 ماهگی به بعد بهترین زمان ممکن می باشد. طول دوره بارداری این نژاد چیزی در حدود 30 روز می باشد و می توانند 3 الی 5 بچه خرگوش را به دنیا بیاورند.
فرمول دندانی
فرمول دندانی این گونه همانند سایر نژادهای خرگوش ها به شکل =28 I 2/1; C 0/0; P 3/2; M: 3/3))2 بوده و دندان های پیش آن ها همانند سایر جوندگان به طور مداوم در حال رشد کردن می باشد در نتیجه می توان با استفاده از روش هایی همانند مصرف گیاهان خشبی و یا ارجاع به دامپزشک به منظور اصلاح دندان های آن ها اقدام کرد.
قد و وزن
وزن طبیعی این نژاد چیزی در حدود 1 تا 1.5 کیلوگرم می باشد و این خرگوش ها به طور معمول در رده نژادهای با جثه های کوچک هستند.
معرفی زادگاه
خرگوش های نژاد لهستانی برخلاف اسمشان از کشور انگلستان به کل جهان معرفی شده اند. این گونه جانوری از سال 1600 در جهان برای مصارف غذایی مورد استفاده قرار گرفته است. از سال 1900 به بعد کشور بلژیک از این خرگوش ها به عنوان نژاد مناسب برای نگهداری در محیط داخلی خانه سرپرستان نام برده است و به طور رسمی در سال 1912 نام این نژاد در انجمن پرورش دهندگان آمریکا به ثبت رسیده است و به مرور زمان بر میزان محبوبیتشان افزوده شد.
میزان عمر طبیعی
عمر طبیعی این خرگوش ها به طور میانگین تا سن 6 سالگی می باشد ولی اگر شرایط نگهداری برای آن ها به طور کامل فراهم شود می توانند طول عمر بالاتری داشته باشند.
پوشش بدنی و رنگ بدن
این نژاد دارای پوشش بدنی نرم و کوتاه می باشد اما باید به این نکته توجه داشت که نسبت به سایر خرگوش های با جثه کوچک از خزهای بلند تری برخوردار هستند. معمولا در فصل بهار سرپرستان شاهد ریزش شدید خز در این نژاد هستند در نتیجه بهتر است به طور معمول هفته ای یک مرتبه نسبت به برس کشی این پت های جذاب اقدام شود. به طور کلی 6 رنگ اصلی برای این خرگوش ها در انجمن پرورش دهندگان خرگوش ها امریکا به ثبت رسیده است که عبارتند از ابی، سیاه، سفید یاقوتی، شکلاتی، سفید متمایل به آبی و رنگ های شکسته که با سفید ترکیب شده اند.
برای رفع مشکلتون از کارشناسامون کمک بگیرید
با دوستان خود به اشتراک بگذارید