خرگوش آرجنته
Argentes rabbit
مشخصات خرگوش آرجنته:
خصوصیات رفتاری
گونه Argentes همانند اکثر نژادهای خرگوش ها دارای طبعی آرام می باشد و نگهداری از آن ها به عنوان پت بسیار آسان است، در نتیجه اگر شما تابحال تجربه نگهداری از هیچ گونه پتی را نداشته اید آن ها می توانند گزینه مناسب به منظور اولین حیوان خانگی شما باشند. این موجودات دوست داشتنی بسیار اجتماعی هستند و می توانند با تمامی اعضای خانواده شما بخصوص کودکان ارتباط خوبی برقرار کنند.
رژیم غذایی
رژیم غذایی خرگوش ها می تواند شامل پلت ها، ساقه های خشک شده و برش زده گیاهان، سبزیجات تازه و میوه ها باشد. خرگوش های نوزاد باید در ابتدای زندگی خود از شیر مادران خود تغذیه کنند و اگر به هر دلیلی آن ها از مادران خود جدا شده باشند شما می توانید با استفاده از شیر خشک بچه گربه ها و یا توله سگ ها که با برندهای تجاری مختلف در بازار وجود دارند آن ها را تغذیه کنید. با افزایش سن شما می توانید در جیره غذایی آن ها از ساقه خشک شده و برش زده گیاهان علوفه ای و یونجه استفاده کنید. در اصطلاح به این ساقه های خشک شده hay گفته می شود، توجه داشته باشید که یونجه در دسته گیاهان علوفه ای قرار نمی گیرد و جز گیاهان لوبیایی محسوب می شود. پس از پروتئین و کلسیم بیشتری برخوردار بوده و شما می توانید از یونجه برای تغذیه بچه خرگوش های زیر 7 ماه و آبستن به میزان بالا استفاده کنید در غیر این صورت هرچقدر سن خرگوش های شما بالا می رود باید مصرف آن ها کاهش دهید. زیرا مصرف بیش از اندازه از یونجه در سنین بالا و به طور مداوم به علت کلسیم بالا می تواند باعث بروز مشکلاتی همانند سنگ های ادراری شود. هرچقدر سن خرگوش های شما بالا می رود شما می توانید از ساقه خشک شده و برش زده گیاهانی گندمی استفاده کنید که در بازار با نام های تجاری مختلف قابل خریداری می باشند بعلاوه نباید از مصرف سبزیجات و میوه ها برای خرگوش ها غافل شد. سبزیجات تازه یکی از ارگان اصلی رژیم غذایی خرگوش ها محسوب می شود این سبزیجات تازه نه تنها می تواند برای تغذیه آن ها مناسب باشند بلکه بیشتر آب مورد نیاز بدنشان را تنظیم می کنند. از مهم ترین این سبزیجات می توان به هویج، کاهو، اسفناج وکلم بروکلی اشاره کرد.
میوه ها یکی از منابع اصلی مینرال ها و ویتامین های مورد نیاز خرگوش ها محسوب می شوند ولی باید نسبت به مصرف آن ها توجه ویژه ای داشته باشید زیرا هرچقدر استفاده از آن ها بالا برود احتمال بروز مشکلاتی همانند دیابت و اختلالات در عملکرد فلور طبیعی روده افزایش پیدا خواهد کرد.
سایز قفس
به علت بزرگ بودن جثه این خرگوش ها بهترین سایز قفسی که می شود برای آن ها تعریف کرد (75*75*60) سانتی متر می باشد. بستر مناسب این خرگوش ها باید به نحوی باشد که به اندام های حرکتی آن ها اسیبی وارد نکند و جاذب رطوبت مناسبی باشد، از طرفی این بسترها باید از عمق مناسبی برخوردار باشند. بهترین بستر انتخابی برای قفس خرگوش ها می تواند از جنس کاه و کلش باشد بعلاوه شما می توانید اسباب بازی های مخصوص خرگوش ها را در داخل قفس های آن ها قرار دهید تا به خوبی به واسطه آن ها سرگرم شوند.
سن بلوغ و تولید مثل
به طور معمول این نژاد به علت بزرگ بودن جثه هایشان در سنین بین 6 تا 7 ماهگی به سن بلوغ می رسند و آمادگی کافی به منظور جفت گیری را خواهند داشت. طول بارداری خرگوش های مادر چیزی در حدود 36 تا 38 روز می باشد و می توانند 3 تا 5 بچه خرگوش به دنیا بیاورند.
فرمول دندانی
فرمول دندانی این گونه همانند سایر نژادهای خرگوش ها به شکل =28 I 2/1; C 0/0; P 3/2; M: 3/3))2 بوده و دندان های پیش آن ها همانند سایر جوندگان به طور مداوم در حال رشد کردن می باشد در نتیجه می توان با استفاده از روش هایی همانند مصرف گیاهان خشبی و یا ارجاع به دامپزشک به منظور اصلاح دندان های آن ها اقدام کرد.
قد و وزن
وزن این نژاد از خرگوش ها چیزی در حدود 3.5 تا 5/4 کیلوگرم می باشد و از نظر سایز بدنی جز خرگوش هایی با جثه بزرگ محسوب می شوند.
معرفی زادگاه
همانطور که اشاره شد این نژاد یکی از قدیمی ترین گونه های خرگوش در کشور فرانسه محسوب می شود که در طی دهه های 1920 تا 1930 تعدادزیادی از آنها به آمریکای شمالی ارسال گردید که این تعداد به مراتب بیشتر از تعداد ارسال شده به فرانسه، آلمان و انگلیس می باشد. آقای وایت با دریافت محموله ای از این خرگوش ها، تعدادی از آنها را به شارمین واردروپ از واشنگتن فروخت. واردروپ برای سال های متوالی روی این نژاد فعالیت کرد و یکی از زیباترین رنگ های این نژاد Argente Brun را تولید کرد که سرانجام در سال 2015 در نهمین کنفرانس سالانه در انجمن پرورش دهنده گان خرگوش آمریکا به عنوان یک نژاد پذیرفته شد.
میزان عمر طبیعی
طول عمر این خرگوش ها به طور میانگین بین 7 تا 10 سال مطرح شده است هرچند گزارشاتی با طول عمر بیشتر وجود دارد.
پوشش بدنی و رنگ بدن
پوشش بدنی این خرگوش ها خزهای کوتاه به رنگ های خاکستری و قهوه ای می باشد که نیاز به رسیدگی و نظافت خاصی از طرف صاحبان خود ندارند. فقط در فصل هایی که ریزش مو در آن ها افزایش می یابد سرپرستان آن ها می توانند هفته ای دو الی سه مرتبه نسبت به برس زدن پوشش بدنی آن ها اقدام کنند، در غیر این صورت می توان دو الی سه هفته یکبار به شانه زدن خزهای بدن آن ها پرداخت.
برای رفع مشکلتون از کارشناسامون کمک بگیرید
با دوستان خود به اشتراک بگذارید