فینیش اشپیتز
Finnish Spitz

مشخصات فینیش اشپیتز:

• ویژگی های شخصیتی

  اشپیتز فنلاندی یک نژاد نوردیک پرجنب‌وجوش و دوستانه است. با هوشیاری بالا، به عنوان سگ نگهبان به خوبی عمل می‌کند و به طور طبیعی از اعضای خانواده خود محافظت می‌کند. در حالی که ممکن است در برابر غریبه‌ها احتیاط کنند، هرگز نباید خجالتی یا تهاجمی باشند. اشپیتز فنلاندی به کودکان علاقه دارد و معمولاً با سایر حیوانات به ویژه اگر با آنها بزرگ شود، خوب کنار می‌آید. آنها همچنین باهوش، بازیگوش، مستقل، پرانرژی و وفادار هستند.

  با این حال، این نژاد دارای رگه‌ای مستقل است و می‌تواند در طول آموزش چالش‌برانگیز باشد. ممکن است تا سن سه یا چهار سالگی طول بکشد تا از لحاظ ذهنی و عاطفی به بلوغ کامل برسد. مانند همه سگ‌ها، اجتماعی شدن اولیه برای توله سگ‌های اشپیتز فنلاندی حیاتی است. آنها باید در دوران تشکیل شخصیت خود به افراد مختلف، محیط‌ها، صداها و تجربه‌ها معرفی شوند تا به سگ‌های متوازن و تطبیق‌پذیر تبدیل شوند.

• اطلاعات تغذیه

  مقدار روزانه توصیه شده غذای سگ با کیفیت برای اشپیتز فنلاندی بین 1.75 تا 2.5 فنجان، تقسیم شده به دو وعده است. با این حال، مقدار خاص غذای سگ بالغ شما به اندازه، سن، ساختار، متابولیسم و سطح فعالیت آن بستگی دارد. همانند انسان‌ها، نیازهای غذایی سگ‌ها نیز متفاوت است. سگ‌های فعال نیاز به غذای بیشتری نسبت به سگ‌های تنل دارند.

  کیفیت غذای سگ که انتخاب می‌کنید نیز اهمیت دارد. غذای سگ با کیفیت بالا تغذیه بهتری فراهم می‌کند و به شما اجازه می‌دهد که به اشپیتز فنلاندی خود کمتر از گزینه‌های با کیفیت پایین‌تر غذا دهید. برای حفظ وزن بهینه اشپیتز فنلاندی خود، غذا را اندازه‌گیری کرده و به جای اینکه همیشه در دسترس باشد، آن را در دو وعده در روز ارائه دهید.

  برای ارزیابی اینکه آیا اشپیتز فنلاندی شما اضافه وزن دارد یا نه، می‌توانید آزمایش چشمی و لمسی انجام دهید. وقتی به او نگاه می‌کنید، باید یک قوس در ناحیه کمر دیده شود. وقتی دست‌های خود را بر روی پشت او قرار می‌دهید، باید بتوانید دنده‌های او را بدون فشار زیاد احساس کنید، اما آنها نباید قابل مشاهده باشند.

  اگر اشپیتز فنلاندی شما اضافه وزن دارد، در نظر بگیرید که مقدار غذای او را کاهش داده و تمرینات او را افزایش دهید. رژیم غذایی سالم و فعالیت بدنی منظم برای سلامت و رفاه سگ شما ضروری است.

• ابعاد و اندازه

  نرها 44 تا 51 سانتی متر قد و 12 تا 16 کیلوگرم وزن دارند. ماده‌ها 39 تا 46 سانتی متر قد و 10 تا 13.5 کیلوگرم وزن دارند.

• بچه ها و موضوعات مرتبط دیگر

  اشپیتز فنلاندی به کودکان علاقه دارد و صبر قابل توجهی نشان می‌دهد، به طور معمول وقتی که تعامل کافی دارند، دور می‌شوند. بدن مقاوم آنها باعث می‌شود که در برابر آسیب‌ها کمتر مستعد باشند، حتی در هنگام بازی با کودکان نوپا که هنوز مهارت‌های حرکتی خود را بدست نیاورده اند. با این حال، آموزش کودکان به چگونگی نزدیک شدن و دست زدن به سگ‌ها ضروری است. همواره باید تعاملات بین اشپیتز فنلاندی و کودکان جوان نظارت شود تا از هرگونه گزش یا کشیدن گوش‌ها یا دم‌ها از هر طرف جلوگیری شود. کودکان باید آموزش ببینند که سگ را در حالی که می‌خورد یا خواب است اذیت نکنند و سعی نکنند غذای او را بگیرند.

  مهم نیست که سگ چقدر خوش‌طبع باشد، نباید اشپیتز فنلاندی یا هر نژاد دیگری را بدون نظارت با کودک تنها بگذارید. در حالی که اشپیتزهای فنلاندی معمولاً با سایر سگ‌ها و گربه‌ها خوب کنار می‌آیند، به ویژه اگر با آنها بزرگ شده باشند، ممکن است در برابر سگ‌های ناآشنا تهاجمی باشند. اگر پرنده خانگی دارید، بهتر است آنها را در اطراف اشپیتز فنلاندی با احتیاط نگاه دارید به دلیل غرایز شکار آنها. آگاهی از این دینامیک‌ها اطمینان می‌دهد که محیطی هماهنگ برای همه اعضای خانه، هم انسانی و هم حیوانی فراهم می‌شود.

• تاریخچه

  منشاء دقیق اشپیتز فنلاندی در ابهام قرار دارد، اما سگ‌های از این نوع قرن‌هاست که برای شکار انواع بازی در فنلاند استفاده می‌شوند. اعتقاد بر این است که سگ‌های نوع اشپیتز توسط قبایل فین‌اوگریک که از روسیه مرکزی به فنلاند مهاجرت کرده بودند حدود دو هزار سال پیش آورده شدند. این سگ‌های چندمنظوره به عنوان همراهان شکار همه‌کاره خدمت می‌کردند. به دلیل انزوای جغرافیایی، نژاد اشپیتز فنلاندی با تأثیر کم از سایر نژادها تکامل یافت. با این حال، با بهبود حمل و نقل و ارتباطات، تکثیر با سایر سگ‌ها رایج شد و تا سال 1880، اشپیتز فنلاندی در آستانه انقراض قرار گرفت.

  خوشبختانه، نجات نژاد از دو مرد وفادار، هوگو سندبرگ و هوگو روس، حاصل شد که در یک سفر شکار عاشق سگ‌هایی که ملاقات کردند، شدند. مقاله دقیق هوگو سندبرگ در مجله اسپورتن در سال 1890 اهمیت اشپیتز فنلاندی را نشان داد و در سال 1892، باشگاه کنل فنلاند نژاد را بر اساس توصیف او به رسمیت شناخت. او همچنین قاضی نمایشگاه سگ اولین بار در هلسینکی در سال 1891 بود. نژاد در سال 1897 نام "اشپیتز فنلاندی" را دریافت کرد.

  هوگو روس نیز نقش مهمی در حفظ نژاد از طریق تلاش‌های فعال تکثیر بیش از سه دهه داشت. او همچنین اشپیتز فنلاندی را نمایش داده و قضاوت کرد و به شناخت و محبوبیت آنها کمک کرد.

  در سال 1920، سر ادوارد چیچستر از انگلستان در یک سفر شکار از اشپیتز فنلاندی جذب شد و تعدادی سگ را به انگلستان برد. لیدی کیتی ریتسون و دیگر علاقه‌مندان باشگاه اشپیتز فنلاندی در انگلستان را تأسیس کردند و به نژاد نام محبت‌آمیز "فینکی" دادند. با این حال، جنگ جهانی دوم چالش‌هایی برای نژاد ایجاد کرد و کیفیت سگ‌های نشان داده شده در انگلستان را تحت تأثیر قرار داد.

  در ایالات متحده، اشپیتز فنلاندی اولین بار در سال 1959 توسط کولا‌باین رودولف از انگلستان وارد شد. در دهه 1960، هنری دیویدسون از مینه‌سوتا و الکس هاسل از کنتیکت شروع به پرورش اشپیتز فنلاندی وارداتی کردند. باشگاه اشپیتز فنلاندی آمریکا در سال 1975 تأسیس شد و در سال 1988، نژاد برای نمایش در گروه غیرورزشی توسط باشگاه کنل آمریکا (AKC) تأیید شد. امروزه، نژاد در ایالات متحده نسبت به محبوبیت آن در فنلاند و سوئد که به خوبی تثبیت شده است، نسبتاً کمیاب است.

  اشپیتز فنلاندی از سال 1979 به عنوان سگ ملی فنلاند شناخته شده و حتی در آهنگ‌های ملی‌گرایانه فنلاندی نیز ذکر شده است.

• رنگ موها و نظافت

  اشپیتز فنلاندی دارای پوشش دو لایه با ویژگی‌های متمایز است. پوشش زیرین کوتاه، نرم و متراکم است، در حالی که موهای محافظ خشن در بالا دو تا پنج سانتی متر طول دارند. سر و پاها موهای کوتاه‌تری دارند، در حالی که طولانی‌ترین و متراکم‌ترین موها بر روی دم و پشت پاهای عقبی قرار دارند. نرها معمولاً پوشش‌های بیشتری دارند، به ویژه بر روی شانه‌ها. رنگ پوشش آنها از سایه‌های قرمز طلایی متغیر است، از عسلی روشن تا قهوه‌ای تیره. بدون توجه به رنگ، پوشش‌ها باید واضح و درخشان باشند و هیچ آلودگی نداشته باشند.

  پوشش زیرین اشپیتز فنلاندی معمولاً سایه‌ای روشن‌تر از پوشش بالا دارد، که باعث می‌شود سگ در زیر نور آفتاب "درخشیده" به نظر برسد. پوشش آنها عموماً یک‌رنگ است، با نشانه‌های سفید بر روی نوک انگشتان پا و یک نقطه کوچک یا نوار باریک سفید که بیشتر از یک و نیم سانتی متر پهن نیست. بر روی سینه. برخی از اشپیتزهای فنلاندی ممکن است موهای سیاه در امتداد خط لب‌ها و موهای پراکنده سیاه بر روی دم و پشت داشته باشند که معمولاً با بالغ شدن کاهش می‌یابد. بینی، لب‌ها و حاشیه چشم‌های آنها همیشه سیاه است.

  نگه داشتن پوشش اشپیتز فنلاندی در شرایط عالی با برس زدن هفتگی نسبتاً آسان است، زیرا بسیار تمیز باقی می‌ماند و بافت چربی ندارد که باعث می‌شود بو ندهد. با این حال، در بهار و پاییز به شدت ریزش مو دارد و نیاز به برس زدن اضافی برای کنترل موهای سست دارد. حمام کردن تنها به عنوان نیاز انجام شود، زیرا این نژاد به طور کلی در نگهداشتن آرایش موهای خود ضعیف است و هیچ کوتاهی مویی، جز زیر پدهای پا نیاز ندارد.

  علاوه بر مراقبت از پوشش، حفظ بهداشت دندان‌ها و کوتاه کردن ناخن‌ها ضروری است. توصیه می‌شود دندان‌های اشپیتز فنلاندی را دو تا سه بار در هفته برس بزنید تا از تجمع جرم و رشد باکتری‌ها جلوگیری شود، با این که مسواک زدن روزانه حتی بهتر است. تراشیدن ناخن‌های آنها یک یا دو بار در ماه ضروری است تا اطمینان حاصل شود که خیلی بلند نمی‌شوند و سلامت پاهای آنها را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد.

  بهترین راه این است که اشپیتز فنلاندی خود را از سنین جوانی به روتینهای مراقبتی آشنا کنید. پاهای آنها را به طور مکرر لمس کنید تا با لمس آشنا شوند و به طور منظم دهان و گوش‌های آنها را بازرسی کنید. ایجاد تجربه‌ای مثبت از مراقبت با پاداش‌ها، زمینه را برای معاینات دامپزشکی بدون استرس و سایر دست‌ورزی‌ها در دوران بلوغ فراهم می‌کند.

• سلامتی

  در حالی که اشپیتزهای فنلاندی عموماً سالم هستند، اما همچنان ممکن است به برخی شرایط بهداشتی مبتلا شوند. اگر به این نژاد علاقه‌مند هستید، مهم است که از مشکلات بهداشتی بالقوه آگاه باشید.

  • دیسپلازی هیپ: یک وضعیت ارثی که در آن استخوان ران به درستی در مفصل هیپ قرار نمی‌گیرد. برخی سگ‌ها ممکن است درد و لنگی نشان دهند، در حالی که دیگران هیچ ناراحتی نشان نمی‌دهند. بررسی‌های منظم با اشعه ایکس به شناسایی این مشکل کمک می‌کند.
  • دررفتگی کشکک زانو: دررفتگی کشکک زانو که باعث درد و مشکلات حرکتی می‌شود. در موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی باشد.
  • صرع: صرع در سگ‌ها یک اختلال عصبی است که با دارو قابل مدیریت است اما قابل درمان نیست. مدیریت صحیح به سگ‌های مبتلا اجازه می‌دهد تا زندگی سالمی داشته باشند.
  • ترومبوپاتی: ترومبوپاتی یک اختلال است که با عملکرد غیر طبیعی پلاکت‌ها همراه است و منجر به مشکلات در لخته شدن خون می‌شود. پلاکت‌ها اجزای اساسی خون هستند که مسئول تشکیل لخته‌ها هستند. در ترومبوپاتی، پلاکت‌ها ممکن است به درستی عمل نکنند و منجر به خونریزی طولانی یا لخته شدن غیر طبیعی شوند.
• مراقبت

  اشپیتزهای فنلاندی سگ‌های بسیار پرانرژی هستند و نیاز به تمرینات بدنی فراوان دارند. برای زندگی در آپارتمان یا خانواده‌هایی که زمان و انرژی کمی برای فعالیت‌های بدنی دارند، مناسب نیستند. وقتی در حیاط تنها می‌مانند، معمولاً به فعالیت مورد علاقه خود - پارس کردن - مشغول می‌شوند. غرایز قوی شکار آنها ممکن است آنها را به دنبال کردن موش‌ها یا تعقیب سنجاب‌ها و پرندگان بکشاند. به همین دلیل، داشتن یک مالک با تجربه و فعال و همسایگان فهمیده برای این نژاد حیاتی است.

  اشپیتز فنلاندی در آب و هوای خنک‌تر بهتر عمل می‌کند و به عنوان سگ‌های خانگی خوب هستند. وقتی آنها را در اماکن عمومی مانند پارک‌ها می‌گردانید، نگه داشتن آنها با قلاده ضروری است تا از تعقیب هر چیزی که توجه آنها را جلب می‌کند جلوگیری شود. دو پیاده‌روی 30 دقیقه‌ای در روز برای کمک به تخلیه انرژی فراوان آنها ضروری است.

  آموزش اشپیتز فنلاندی ممکن است به دلیل طبیعت مستقل و اراده قوی آنها چالش‌برانگیز باشد. استفاده از صدای نرم و لمس ملایم بهترین عملکرد را در طول جلسات آموزشی دارد. هوش آنها ممکن است باعث شود که از تمرینات تکراری خسته شوند، بنابراین جلسات کوتاه و جذاب حیاتی است. مربیان حرفه‌ای پیشنهاد می‌کنند که اشپیتز فنلاندی می‌تواند حیله‌گر و باهوش باشد، بنابراین پافشاری مداوم برای موفقیت در آموزش ضروری است. 

• نکات ویژه

  • اشپیتزهای فنلاندی رفتار پرانرژی و سرزنده‌ای دارند و نیاز به تمرینات روزانه زیادی دارند تا خوشحال بمانند.
  • اشپیتزهای فنلاندی به عنوان "سگ‌های پارس‌کننده" شناخته می‌شوند و علاقه به پارس کردن دارند، بنابراین آموزش زودهنگام برای فرمان دادن به آنها برای متوقف کردن پارس کردن، ضروری است یا امیدوار باشید که همسایه‌های فهمیده‌ای داشته باشید!
  • به عنوان سگ‌های شکار، اشپیتزهای فنلاندی نباید در مناطق بدون حفاظ آزاد رها شوند؛ داشتن حیاط محصور ضروری است.
  • بدون آموزش مناسب از سنین جوانی، اشپیتزهای فنلاندی ممکن است وقتی بیرون از خانه تنها بمانند به طور بی‌وقفه پارس کنند و به هر چیزی که می‌بینند واکنش نشان دهند.
  • بلوغ ذهنی اشپیتزهای فنلاندی زمان می‌برد و تا سن سه تا چهار سالگی ممکن است رفتارهای بازیگوش و شبیه توله‌سگ نشان دهند.
  • مانند بسیاری از نژادهای شکار، اشپیتزهای فنلاندی دارای تفکر مستقل هستند که ممکن است به اشتباه به عنوان سرسختی تفسیر شود. با این حال، با روش‌های آموزشی مناسب و انگیزه، هوش و تمایل آنها به یادگیری شما را خوشحال می‌کند.
  • معمولاً با سایر حیوانات خانگی در خانه دوستانه هستند، اما ممکن است نسبت به سگ‌های ناشناخته تهاجمی نشان دهند.
  • اشپیتزهای فنلاندی معمولاً با غریبه‌ها محتاط و محافظه‌کار هستند و سگ‌های نگهبان خوبی نیستند، اما با پارس کردن به شما در مورد نزدیک شدن بازدیدکنندگان هشدار می‌دهند.
  • اشپیتزهای فنلاندی از خوردن غذا لذت می‌برند، به ویژه خوراکی‌ها، و ممکن است تلاش کنند تا برای خوردن بیشتر شما را فریب دهند، که می‌تواند به مشکلات وزنی منجر شود. به جای خوراکی‌های چرب، گزینه‌های سالم‌تری مانند هویج یا خوراکی‌های کم‌چرب انتخاب کنید.
  • برای اطمینان از داشتن یک همراه سالم و متوازن، همیشه از پرورش‌دهندگان معتبر که گواهی‌های سلامت و تضمین‌ها را ارائه می‌دهند، خرید کنید. پرورش‌دهندگانی را جستجو کنید که تست بیماری‌های ژنتیکی و پرورش برای مزاج‌های سالم را اولویت می‌دهند و از مزارع توله‌سگ، فروشگاه‌های حیوانات خانگی یا پرورش‌دهندگان غیرقابل اعتماد دوری کنید.

خصوصیات فینیش اشپیتز: