توی فاکس تریر
Toy Fox Terrier

مشخصات توی فاکس تریر:

• ویژگی های شخصیتی

  توی فاکس تریر وفادار، محافظ و باهوش است و صاحبان خود را دوست دارد و می خواهد در همه کارهای آنها نقش داشته باشد. او یک ناظر عالی است و شما را از نزدیک شدن به مهمانان و غریبه ها و همچنین تمام اتفاقات محله آگاه می کند. مانند هر سگ دیگری شخصیت این سگ ها متفاوت است، از سگ بیحال گرفته تا سگی سرزنده و با انرژی، توی فاکس تریرها نیز به اجتماعی شدن نیاز دارند، قرار گرفتن در معرض افراد مختلف، مناظر، صداها و تجربیات در تولگی بسیار مهم است. معاشرت به شما کمک می کند تا اطمینان حاصل کنید که توله سگ توی فاکس تریر شما به یک سگ کاملا اجتماعی تبدیل شده است. ثبت نام او در کلاس مهد کودک توله سگ یک شروع عالی است. دعوت منظم از بازدید کنندگان و بردن او به پارک های شلوغ، فروشگاه هایی که به سگ ها اجازه ورود می دهند و در گشت و گذارهای سرگرم کننده برای ملاقات با همسایگان نیز به او کمک می کند تا مهارت های اجتماعی خود را بروز دهد.
• اطلاعات تغذیه

  مقدار غذای روزانه توصیه شده، 1/4 تا 1/2 فنجان غذای خشک با کیفیت بالا در روز که به دو وعده تقسیم می شود. مقدار غذای سگ بالغ شما به اندازه، سن، ساختار بدنی، متابولیسم و سطح فعالیت بستگی دارد. سگ ها مانند انسانها هستند و همه آنها به یک مقدار غذای خاص احتیاج ندارند. ناگفته نماند که یک سگ بسیار فعال بیش از یک سگ تنبل نیاز به غذا خواهد داشت. کیفیت غذای سگی که خریداری می کنید نیز مهم است، هرچه غذای سگ بهتر باشد، به سمت بهبود تغذیه سگ شما پیش می رود و مقدار کمتری از آن را باید در کاسه سگ خود بریزید.

• ابعاد و اندازه

  استاندارد AKC اندازه را بر اساس قد تعریف می کند. قد نرها باید بین 24 تا 29 سانتی متر باشد و قد ماده ها بین 22 تا 27 سانتی متر می باشد. وزن نرها و ماده ها نیز حدود 2 تا 4 کیلوگرم است.

• بچه ها و موضوعات مرتبط دیگر

  آنها می توانند همراهانی فعال و سرگرم کننده برای نوجوانان باشند، اما مانند اکثر نژادهای توی، با این وجود برای همبازی برای کودکان خردسال توصیه نمی شود. اندازه کوچک، شکستن آسان استخوان ها و سرسختی تریر می تواند ترکیب بدی با کودکان بسیار کوچک ایجاد کند. آنها در خانه خود با دیگر سگها و گربه ها کنار می آیند، اگرچه ممکن است رفتارهای عجیب و غریب و دفاعی در مورد سگ های غریبه و چیزهایی که متعلق به آن هاست نشان دهند.

• تاریخچه

  نژادهای تریر از سال 1500 در انگلیس ثبت شده است. یکی از این نژادها اسموت فاکس تریر بود، که برای از بین بردن روباه ها در طی شکار پرورش داده شده بودند. اسموت فاکس تریر همیشه در اندازه های متفاوت بود، وزن برخی از سگ ها حدود 9 کیلوگرم بود در حالی که وزن بعضی دیگر از آنها فقط 3 کیلوگرم بود. این سگ ها اغلب از سگهای بزرگتر با ارزش ترند زیرا به نظر می رسید که آنها خونسردتر هستند برای به دام انداختن موش صحرایی، شکار حیوانات دیگر و یا دفاع از خانه. باشگاه پرورش سگ های آمریکایی شروع به ثبت اسموت فاکس تریر در سال 1912 کرد. سگهای کوچکتر به همراه سگهای بزرگتر به عنوان اسموت فاکس تریر ثبت شدند. در اواسط دهه 1920، هواداران سگهای کوچکتر از UKC درخواست کردند که سگهای کوچکتر را از نژادی جداگانه بسازد، که سرانجام در سال 1936 محقق شد. این نژاد به عنوان توی فاکس تریر ثبت شد. توی فاکس تریر در سال 2003 به رسمیت شناخته شده و به باشگاه کنل آمریکا اعطا شد. سالها بحث و جدال بین پرورش دهندگان در مورد اندازه آنها وجود داشت، برخی از آنها سگ بزرگتری می خواستند برخی دیگر می خواستند که سگ مانند یک اسباب بازی باشد. برخی از علاقه مندان برای کمک به اصلاح اندازه، نژاد منچستر توی و شی هواهوا را با این نژاد میکس کردند. این حرکت باعث ناراحتی سایر تولیدکنندگان شد که نمی خواستند ترکیب نژادهای دیگر در این گروه ژن داشته باشند. UKC موافقت کرد که سگ باید به عنوان یک اسباب بازی باقی بماند و نژادهای دیگر نباید به دسته ی این ژن وارد شوند، بنابراین دیگر میکس نژادها امکان پذیر نیست.

• رنگ موها و نظافت

  موهای توی فاکس تریر کوتاه، ظریف و صاف است، روی سر کمی بیشتر مو دارد. به طور کلی، بدن توی فاکس تریر باید بیشتر سفید باشد. او در چندین ترکیب رنگی وجود دارد: سه رنگ: بیشتر سر سیاه، روی گونه ها، لب ها و نقاط چشم علائم برنزه دیده می شود، بدنشان بیشتر از پنجاه درصد سفید با علامت های سیاه یا بدون آن وجود دارد. سفید و قهوهای مایل به زرد: بیشتر سر برنزه، بدن بیش از پنجاه درصد سفید. سفید و سیاه: عمدتاً سر سیاه ، بدن بیش از پنجاه درصد سفید با علامت گذاری سیاه . بدن بیش از پنجاه درصد سفید یا بدون لکه های شکلاتی رنگ بدن است. دندانهای توی فاکس تریر خود را حداقل دو یا سه بار در هفته مسواک بزنید تا تجمع میکروب و باکتری هایی که در داخل آن قرار دارند را از بین ببرد. اگر می خواهید از بیماری لثه و بوی بد دهان جلوگیری کنید مسواک زدن روزمره بهتر است. ناخن های او را ماهی یک یا دو بار کوتاه کنید تا از چنگ زدن های دردناک و سایر مشکلات جلوگیری کنید. گوش های او باید هفتگی از نظر قرمزی یا بوی بد بررسی شود، که می تواند عفونت را نشان دهد. هنگامی که گوش های سگ خود را بررسی می کنید، آنها را با یک پنبه مرطوب یا با گوش پاک کن ملایم پاک کنید تا از عفونت جلوگیری کنید. چیزی را داخل مجرای گوش نکنید. فقط قسمت خارجی گوش را تمیز کنید. توی فاکس خود را عادت دهید تا وقتی توله سگ است، مسواک زده و معاینه شود. پنجه های او را مرتباً کنترل کنید. پیرایش را تجربه مثبتی پر از تعریف و تمجید و جوایز قرار دهید که در این صورت هنگام بزرگسالی پایه و اساس آزمایشات آسان دامپزشکی و سایر موارد را ایجاد خواهید کرد. هنگام تمیز کردن، زخم، بثورات یا علائم عفونت مانند قرمزی، حساسیت به لمس، یا التهاب روی پوست، بینی، دهان و چشم ها و پاها را به دقت بررسی کنید. چشم ها باید شفاف، بدون قرمزی و ترشحات باشند. معاینه هفتگی دقیق به شما کمک می کند مشکلات احتمالی سلامتی را زود تشخیص دهید.

• سلامتی

  توی فاکس تریر به ​​طور کلی نژاد سالمی هستند، اما مانند همه نژادها مستعد ابتلا به برخی از بیماری ها هستند. همه ی توی فاکس ها به همه ی این بیماری ها مبتلا نخواهند شد، اما مهم است که اگر این نژاد را در نظر دارید از بیماری های زمینه ای آنها آگاهی داشته باشید. برخی از بیماری های رایج این نژاد عبارتند از:

  دمودکوزیس: این یک بیماری پوستی است که توسط انگلی میکروسکوپی ایجاد می شود. همه سگ ها در فولیکول های مو خود به تعداد کمی جرب دمودکس دارند. در بعضی از سگها، جرب ها تکثیر می شوند و تعداد زیادی از آنها در مو و پوست ساکن می شوند و باعث می شود که سگ ظاهری مثل بید خورده داشته باشد. دمودکس ممكن است در يك يا دو لكه موضعي يا در کل بدن تعميم داده شود. شروع این بیماری به طور کلی در سگهای 3 تا 13 ماهه رخ می دهد. اولین علامت نازک شدن موهای اطراف پلک ها، لب ها، گوشه های دهان و پاهای جلویی است. دمودکس در بزرگسالان در سگهای بیش از 5 سال رخ می دهد.

  در رفتگی مفصل استخوان زانو: ممکن است قسمت داخلی ران یا خارج پا نیز درگیر شود یا ممکن است از هر دو جهت حرکت کند. این مشکل می تواند مادرزادی باشد یا در اثر جراحت ایجاد شود. التهاب کشکک می تواند خفیف، بدون علائم و یا علائم شدید یا همراه با درد شدید و لنگیدن باشد.

  لگ کالو پرتس: این مشکل نقصی در استخوان ران می باشد که در نژاد های کوچک رایج است.

  فون ویلبراند: سگهای مبتلا احتمالاً خونریزی غیرطبیعی دارند، شبیه علائم هموفیلی. این بیماری در صورت آسیب دیدگی تصادفی می تواند منجر به اتفاقات ناگوار شود. از آنجا که این یک اختلال ژنتیکی است، ناقلین علائمی از بیماری را نشان نمی دهند.

  کم کاری تیروئید مادرزادی یا گواتر: توله سگهای مبتلا، به اندازه توله های طبیعی حرکت نمی کنند، و ممکن است سر آنها در مقایسه با بدن بزرگ به نظر برسد. اگر تا سه هفته زنده بمانند، چشمشان باز نمی شود، مجرای گوش بسیار کوچک می ماند و مو به طور غیر طبیعی پرزی شکل می شود. با دو هفته سن، تورم در زیر گردن احساس می شود و همچنان بزرگ می شود. تأخیر در طولانی شدن استحکام در استخوان پاها، ستون فقرات و صورت باعث کوتولگی می شود. در نهایت، حتی با درمان، گواتر مجرای تنفسی را منقبض می کند. توله سگهای مبتلا معمولاً در سن 3 هفتگی می میرند یا آن ها را از روی ترحم می کشند. وضعیت انتقال بیماری بر حیوان خانگی که عقیم شده تأثیری ندارد. فقط هنگام تولید مثل است که سگ های ناقل بیماری را به توله سگهای خود منتقل می کنند.

• مراقبت

  توی فاکس تریر در فضاهای کوچکتر از قبیل آپارتمان ها به خوبی زندگی می کنند. آنها برای ورزش به فضای کمی نیاز دارند. آنها قطعاً سگهای خانگی هستند. آنها مو و خز لازم برای زندگی در فضای باز را ندارند. گفته می شود، آنها دوست دارند در فضای باز گشت و گذار کنند اما باید از آنها مراقبت شود یا از آنها نظارت صحیح شود تا از مشکلات احتمالی جلوگیری کنید. آن ها احساس می کنند که به اندازه ی کافی بزرگ هستند و این نگرش آنها اغلب می تواند باعث شود آنها سعی کنند با حیواناتی بسیار بزرگتر از خودشان درگیر شوند.
• نکات ویژه

  توی فاکس تریر همراه مناسبی برای همه کودکان نیست. با اینکه یک سگ کوچک قوی هیکل است، ولی نمی تواند رفتار بیش از حد خشن را تحمل کنند، خصوصاً اینکه مستعد شکستگی پاها هستند. غریزه تریر ممکن است باعث شود حیوانات کوچک را تعقیب کند و بنابراین در صورت خارج شدن از حصار و محدوده ی مورد نظر، نیاز به نظارت دقیق دارد. سگ شما هرگز نباید در منطقه ای که نمی توانید او را مهار کنید، از قلاده جدا شود. توی فاکس تریر ها با حیوانات خانگی کوچکتر از جمله همستر و موش خوب رفتار نمی کنند. آنها سگ کوچکی هستند اما با این موجودات به درستی کنار نمی آیند این را درک کنید آنها بعضی اوقات سگهای خیلی بزرگتر از خودشان را نیز به چالش می کشند. بر تعاملات آنها با سگهای بزرگتر حتما نظارت داشته باشید. توی فاکس تریر را از تولگی آموزش دهید تا عضوی مسئول و خوش رفتار در خانواده شما باشد. بیشتر توی فاکس تریر ها ترجیح می دهند در کنار شما روی تخت خوابتان بخوابند. با این حال، پریدن از چنین ارتفاعاتی، به ویژه هنگام تولگی، می تواند باعث شکستگی استخوان آنها شود. آموزش توی فاکس تریر به خوابیدن در رختخواب خودش روی زمین یک راه مطمئن تر است. برای داشتن یک سگ سالم، هرگز توله سگ را از یک پرورش دهنده غیرمجاز، کارخانه تولید توله سگ یا فروشگاه حیوانات خانگی خریداری نکنید. به دنبال یک پرورش دهنده معتبر باشید که سگ های مولد خود را آزمایش کند تا مطمئن شود که آنها از بیماری های ژنتیکی که ممکن است به توله سگها منتقل شود عاری هستند.

خصوصیات توی فاکس تریر: