پاگ
Pug
نژاد سگ پاگ را اینگونه توصیف میکنند:
تعدادی سگ در یک سگ! سگهای درشت پاگ در دسته سگهای عروسکی قرار میگیرند و به عنوان دلقکهای دنیای سگها شناخته میشوند زیرا دارای حس شوخ طبعی فراوانی هستند و تمایل زیادی به خودنمایی دارند. در گذشته این سگ کوچک را با هدف تبدیل شدن به یک حیوان خانگی و همراه دوست داشتنی برای انسانها پرورش دادند و در رسیدن به این هدف کاملا موفق شدهاند!
مشخصات پاگ:
ویژگی های شخصیتی
از یک سگ پاگ انتظار شکار یا نگهبانی کردن نداشته باشید! سگ های پاگ تنها با این هدف پرورش یافتند که همراه خوبی برای انسان ها باشند و مطمئن باشید در این کار بهترین هستند! سگ پاگ همیشه در آرزوی محبت شما است و در صورتیکه از شما توجهی نبیند، افسرده و غمگین خواهد شد. او دوست دارد وقتی در حال تماشای فیلم یا خواندن یک کتاب هستید، در آغوش شما بیحرکت بنشیند. البته این به معنای تنبلی سگ پاگ نیست. پاگ ها سگهای بازیگوشی هستند و دوست دارند با رفتارهای خنده دار و عجیب و غریب، صاحبان خود را بخندانند! البته لازم به ذکر است که ویژگیها و خصوصیات یک سگ بطور کلی، به ویژگیهای نژادی، آموزش و اجتماعی شدن آن سگ بستگی دارد. توله سگهایی که خلق و خوی خوبی دارند، معمولا کنجکاو و اهل بازی هستند و از اینکه در آغوش صاحبانشان قرار بگیرند، لذت میبرند.اطلاعات تغذیه
مصرف روزانه نیم الی یک فنجان غذای خشک با کیفیت بالا برای پاگ شما کافی است. این میزان غذا را در 2 وعده به سگ خود بدهید. البته میزان غذای مورد نیاز سگ شما، به اندازه، سن، بدن، سوخت و ساز و میزان فعالیت آن بستگی دارد. سگها مانند انسانها به مقدار متفاوتی از غذا نیاز دارند. در واقع، سگی با سطح انرژی نسبتا بالا، در مقایسه با سگ کم انرژی مانند پاگ، به غذای بیشتری نیاز دارد. همچنین کیفیت غذایی که شما برای سگ پاگ خود خریداری میکنید هم مهم است. هرچه غذای سگ شما بهتر باشد، مواد غذایی بهتری هم به بدن او خواهد رسید. اگر عشق اول سگ های پاگ را انسانها بدانیم، قطعا عشق دومشان غذا خواهد بود! پاگ ها عاشق خوردن هستند. این مسئله در کنار جثه کوچکی که دارند، آنها را در معرض چاقی و مشکلات ناشی از آن قرار میدهد. بنابر این در مسئله تغذیه کاملا جدی باشید و میزان غذای مصرفی سگ خود را کنترل کنید.ابعاد و اندازه
وزن نرها (6-8) کیلوگرم و در ماده ها (5-7) کیلوگرم می باشد.
ارتفاع در نرها (30-36) سانتی متر و در ماده ها (25-30) سانتی متر می باشد.وطول عمر در این نژاد 12-15 سال می باشد.
بچه ها و موضوعات مرتبط دیگر
پاگ ها عاشق کودکان هستند. هرچند این سگها اندازه کوچکی دارند، اما مانند سگ پودل عروسکی، ظریف و حساس نیستند و به همین دلیل برای خانوادههایی که کودک دارند، مناسب میباشند. با این وجود، کودکانی که دوست دارند با سگ خود بازی کنند، احتمالا از سگ پاگ نا امید خواهند شد! در هر صورت به هیچ وجه کودک خود را در کنار سگ تنها نگذارید. درصورتی که سگ پاگ خود را از کودکی به خوبی آموزش دهید، در بزرگسالی با سایر حیوانات خانگی رفتار دوستانهای خواهد داشت.تاریخچه
گفته می شود اصالت نژاد پاگ به چین و به سلسله هان برمیگردد. برخی از تاریخشناسان اعتقاد دارند که پاگ ها از نسل ماستیف تبتی هستند. امپراتوران چینی که زندگی مجللی داشتند، پاگ ها را مورد توجه و تحسین خود قرار میدادند و گاهی سربازانی را برای مراقبت از آن ها می گماشتند. سگ های پاگ یکی از 3 نوع سگهایی با بینی کوتاه است که به اعتقاد خیلی ها توسط چینی ها تولید نژاد شدهاند که عبارتند از: سگ شیری ،پیکینیز و لوژه که در واقع نام قدیمی سگ پاگ امروزی بود. امروزه شواهدی باستانی زیادی از سگهای شبیه به پاگ در منطقه تبت و ژاپن پیدا شده است. در اوایل دهه 1600 میلادی، چینیها تجارت با کشورهای اروپایی را آغاز کردند. مستندات تاریخی نشان میدهد که برای اولین بار تاجران آلمانی پاگ را به اروپا بردند. آنها این نژاد سگ را موپشوند نامیدند. از این نام در حال حاضر هم استفاده میشود. پاگ ها در اروپا خیلی زود به سگهای خانگی محبوب تبدیل شدند و حتی نقشی تاریخی در زندگی خیلی از خانوادههای اروپایی را ایفا کردند. در حالیکه به محبوبیت سگ پاگ در اروپا افزوده میشد، اسمهای متفاوتی در کشورهای مختلف نیز برایش انتخاب میکردند. در فرانسه، به این سگ کارلین، در اسپانیا دوگولو، در آلمان موپس و درایتالیا کایانلینو میگفتند. سگ های پاگ بعد از جنگهای داخلی در ایالات متحده معرفی شدند و در سال 1885 توسط انجمن لانه آمریکا مورد تایید قرار گرفتند. در ابتدا، پاگ ها بسیار معروف شدند، اما به مرور زمان علاقه به این نژاد از سگ کاهش یافت. البته برخی از علاقه مندان نژاد پاگ کار تولید نژاد این سگ را ادامه دادند و پس از چندین سال، این نژاد بار دیگر محبوبیت خود را بدست آورد. در سال 1931 انجمن نژاد سگ پاگ در آمریکا تاسیس شد و این انجمن تا به امروز نقش پررنگی در ادامه حیات و بهتر شدن نژاد پاگ ایفا کرده است.رنگ موها و نظافت
سگ های پاگ دارای دو لایه مو روی بدن خود هستند. رنگ بدن این سگها معمولا سیاه یا حنایی است. رنگ حنایی هم ممکن است دارای سایههای نقرهای یا زرد باشد. همه پاگ ها پوزه کوتاه، صاف و رنگ سیاه دارند. پوشش بدن پاگ کوتاه و نرم است، اما خوشحال نشوید، پاگ ها به طرز دیوانه کنندهای ریزش مو دارند و این موریزی در تابستان به بیشترین حد خود میرسد! بنابر این قبل از آنکه بخواهید سگ پاگ را برای نگهداری انتخاب کنید، باید این میزان از موریزی را تحمل کنید. البته بد نیست بدانید که شانه زدنهای مرتب و حمام کردن میتواند علاوه بر حفظ تمیزی و سلامت پوست بدن پاگ، ریزش مو را هم به حداقل برساند. البته 1 بار در ماه برای حمام کردن کافی است. اندازه کوچک سگ پاگ کار شما را برای حمام کردن آسان میکند و میتوانید به راحتی او را در سینک دستشویی یا ظرفشویی شست و شو دهید. شما باید توجه ویژهای به چین و چروکهای صورت پاگ داشته باشید. این چین خوردگیها محل مناسبی برای رشد انواع قارچ و باکتری ها هستند. بنابر این باید آنها را بخصوص پس از حمام کردن خشک نگه دارید. علاوه بر آن، حواستان به چشمهای برجسته سگ پاگ هم باشد. به واسطه این برجستگی چشمهای سگ شما در معرض خطرات زیادی قرار میگیرد. در هنگام حمام کردن هم باید مراقب باشید تا مواد شیمیایی و شویندهها وارد چشم سگ شما نشوند. سگ های پاگ هم مانند سایر نژادها در معرض بیماریهای دهان و دندان قرار دارند. بنابراین بهتر است دندانهای سگ خود را بصورت مرتب و با استفاده از یک مسواک کوچک و نرم و خمیر دندان مخصوص، تمیز کنید. زمانی که مشغول تیمار سگ خود هستید، سعی کنید زخمها را در صورت وجود پیدا کنید. هیچگاه نسبت به جوشها و علامتهای عفونی مانند قرمزی، تورم و التهاب روی پوست، بینی، دهان و چشمها و روی پا بیتفاوت نباشید. چشمهای سگ پاگ باید صاف و تمیز و بدون قرمزی و تاری باشند. بررسی دائمی، مرتب و هفتگی، تضمینکننده سلامت سگ شما خواهد بود.سلامتی
سگ های پاگ بطور کلی وضعیت سلامت مناسبی دارند، اما مانند سایر نژادها، در معرض بیماریهای زیادی قرار میگیرند. بنابراین، شناخت انواع این بیماریها میتواند به شما در حفظ سلامتی سگ پاگ کمک کند. برخی از بیماری های رایج دراین نژاد عبارتند از:
التهاب مغز: این بیماری یک نوع آسیب مغزی است که منحصر به سگ های پاگ میباشد. تحقیقات پزشکی نتوانستهاند دلایل رخ دادن این بیماری را مشخص کنند و در حال حاضر راهی برای تشخیص و درمان این بیماری وجود ندارد. تشخیص این بیماری تنها توسط بررسی بافت مغز سگ پس از مرگ او امکانپذیر است. این بیماری معمولا در پاگ های جوان رخ میدهد و منجر به تشنج، کوری، به کما رفتن و در نهایت مرگ سگ میشود. تمامی مراحل این بیماری در عرض چند روز تا چند هفته اتفاق میافتند.
صرع: برخی از پاگ ها در معرض بیماری صرع قرار دارند و به دلایل نامعلومی دچار تشنج میشوند. اگر پاگ شما هم دچار تشنج میشود، او را نزد یک دامپزشک متخصص ببرید تا راه درمان مناسب را به شما نشان دهد.
زوال اعصاب: سگ های پاگ مسن که تعادل ندارند و در بالا و پایین پریدن دچار مشکل هستند، ممکن است به بیماری زوال سیستم عصبی دچار شده باشند. سگهای مبتلا به این بیماری ظاهرا دچار درد نیستند و این بیماری بسیار آرام پیشرفت میکند. پژوهشگران از دلایل اتفاق این بیماری مطمئن نیستند. از آنجایی که پاهای جلویی سگ پاگ قدرتمند باقی میماند، معمولا برخی از صاحبان این سگها برایشان یک ارابه کوچک خریداری میکنند تا سگ بتواند به راحتی جا به جا شود. برخی از دامپزشکها هم داروهایی را تجویز میکنند تا از شدت بیماری کاسته شود.
زخم قرنیه: از آنجایی که چشمهای سگ پاگ درشت و برجسته هستند، در معرض خطرات زیادی قرار دارند و به راحتی آسیب میبینند. درصورتی که سگ پاگ شما دچار لوچی یا قرمزی چشم است و آبریزش دارد، به سرعت او را نزد یک دامپزشک ببرید. این مسئله قابل درمان است، اما اگر دیر دست به کار شوید، ممکن است سگ شما دچار کوری شود.
خشکی چشم: خشکی و تورم قرنیه ممکن است به صورت همزمان یا جدا از هم اتفاق بیافتند. خشکی چشم زمانی اتفاق میافتد که چشمها اشک کافی تولید نمیکنند. دامپزشک در صورت تشخیص میتواند با درمان دارویی سگ شما را درمان کند.
مشکلات چشمی: باتوجه به اینکه که سگ پاگ چشم درشتی دارد، چشمها در معرض آسیبها و مشکلات زیادی قرار دارند که در ادامه برخی از مهمترینها را معرفی میکنیم: بیرون زدگی تخم چشم: زمانی که توپی چشم از حدقه بیرون میآید و پلک در پشت آن قرار میگیرد. رشد افراطی مژه: رشد بیش از حد مژهها که در نتیجه آن مژهها روی چشم قرار میگیرند. پیشروی آتروفی شبکیه: این بیماری نابودی سلولهای شبکیه چشم است که در نهایت منجر به کوری سگ میشود. برگشت پلک به درون چشم: معمولا پلک پایین چشم به داخل تا میخورد و در نتیجه آن مژهها به چشم آسیب میرسانند.
آلرژی: برخی از پاگ ها دچار انواع حساسیتها میشوند، بخصوص حساسیتهایی که در نتیجه تغذیه ایجاد میشوند. درصورتی که سگ پاگ شما کف پایش را لیس میزند یا صورتش را به جایی میمالد، احتمالا دچار حساسیت شده و بهتر است او را نزد دامپزشک ببرید.
جرب دمودکس: همه سگها ناقل انگلی به نام دمودکس هستند. سگ مادر این انگل را به تولهها منتقل میکند. البته انگل قابل انتقال به انسان یا سایر حیوانات نیست و تنها از طریق مادر به فرزند منتقل میشود. این انگلها در غدد مو زندگی میکنند. درصورتی که سیستم ایمنی سگ پاگ شما ضعیف شود، ممکن است این بیماری خودش را نشان دهد.
عفونت قارچی: درصورتی که سگ پاگ شما بوی بدی میدهد، ضخامت پوستش افزایش یافته و دچار خارش شده است، به احتمال زیاد به عفونت قارچی مبتلا میباشد. این عفونت ناحیههایی مانند گوش درونی، گردن، پا و بازوها را مبتلا میکند. تجویز دارو توسط دامپزشک میتواند این بیماری را درمان کند.
ناهنجاری ستون فقرات: نژادهایی با بینی کوتاه مانند پاگها و بولداگها، ممکن است دچار ناهنجاری شکلی در ستون فقرات بدن بشوند. گاهی، تنها تعداد کمی از مهرهها دچار این ناهنجاری شده و سگ میتواند به زندگی عادی خود ادامه دهد. در این میان بسیاری از سگها تعادلی در راه رفتن ندارند و در سن 4 تا 6 ماهگی قادر نیستند به خوبی بدوند. این ناهنجاری در برخی دیگر از سگها شدیدتر هم هست و آنها را دچار فلجی میکند. البته دلیل اصلی این بیماری همچنان ناشناخته است. جراحی میتواند به بهبود بیماری کمک کند.
دیسپلازی مفصل ران: این بیماری ارثی معمولا نژادهای کوچک و بزرگ را درگیر خود میکند و زمانی اتفاق میافتد که استخوان ران به درستی روی مفصل رانی لگنی (هیپ) سگ قرار نگرفته باشد. عوامل زیادی مانند ژنتیک، محیط زیست و تغذیه در شکل گیری این ناهنجاری مفصلی تاثیر گذارند. پاگهایی که دچار این ناهنجاری هستند، میتوانند با مراقبتهای لازم به زندگی عادی خود ادامه دهند.
لگ پرتس: یکی دیگر از بیماریهایی است که مفصل هیپ پاگ را هدف میگیرد. در اثر این بیماری، خون کمتری به سر استخوان ران سگ میرسد، در نتیجه سر ران سگ که به لگن متصل شده است، خرد میشود و به مرور زمان از بین میرود. معمولا، لنگیدن و ضعیف شدن ماهیچه پا، اولین نشانههای این بیماری هستند که در سنین 4 تا 6 ماهگی توله پاگ شما بروز میدهند. برای درمان این بیماری، به جراحی نیاز است.
حساسیت به واکسن: طبق گزارشات، برخی از سگهای پاگ نسبت به واکسنها حساسیت دارند. کهیر، تورم صورت و بیحالی از مهمترین نشانههای این حساسیت میباشند. سگی که به واکسنها حساسیت دارد ممکن است در واکنش نسبت به واکسن دچار تشنج و گاهی منجربه مرگ شود. بنابر این سگ پاگ خود را تا چند ساعت پس از واکسن زدن به دقت تحت نظر داشته باشید و در صورت دیدن هرگونه رفتار غیر معمول، او را نزد دامپزشک ببرید.
مراقبت
هرچند که پاگ جزو سگهای بازیگوش و غیر قابل کنترلی است، اما در کل کمانرژی است و نگهداری از آنها برای افراد پیر و مسن مناسب است. همچنین از آنجایی که سگهای پاگ کوچک و بی سر و صدا هستند و علاقه چندانی به بیرون رفتن ندارند، برای زندگی اپارتمانی کاملا مناسب میباشند. درصورتی که سگ خود را به پیادهروی نبرید یا با او بازی نکنید، سعی میکند با حرکات موزون انرژی خود را تخلیه کند. پاگها حساسیت بالایی نسبت به گرما و رطوبت دارند. بنابر این در صورتیکه در چنین آب و هوایی زندگی میکنید، سگ پاگ خود را برای مدت طولانی به بیرون از خانه نبرید. سگهای پاگ در هنگام خوابیدن خر و پف میکنند و ممکن است برای خوابیدن به دو تکه پنبه برای گوشهایتان نیاز داشته باشید.نکات ویژه
پاگ ها در برابر بیرون رفتن از خانه کمی سرسخت و لجوج هستند. به شما توصیه میکنیم که سگ پاگ خود را به استفاده از جعبه حمل عادت به این کار دهید. پوزه کوتاه به سگ های پاگ اجازه نمیدهد که دما و رطوبت زیاد را تحمل کنند. زمانی که سگ پاگ شما در بیرون از خانه است، مراقبش باشید تا دچار گرمازدگی نشود. پاگ ها بطور کلی سگهای خانگی هستند و بهتر است مدت زیادی در بیرون از خانه نمانند. اگرچه پاگ ها موهای بدن کوتاهی دارند، اما ریزش موی آنها بسیار زیاد است. سگ های پاگ معمولا با صدای بلند خر و پف میکنند. از آنجایی که چشمهای سگ پاگ برآمده است، باید بیشتر مراقب آنها باشید. سگهای پاگ بسیار پرخور هستند و ممکن است خیلی زود دچار اضافه وزن بشوند. آنها استعداد زیادی در چاقی دارند و در صورتیکه نظارت کافی بر تغذیه آن ها نداشته باشید، دچار بیماریهای ناشی از اضافه وزن خواهند شد. پاگ ها دوست دارند که همیشه همراه صاحبش باشند. بنابر این جای تعجب نیست اگر دیدید سگ پاگ شما همه جا به دنبالتان می آید و حتی دوست دارد در رختخواب کنار شما بخوابد. برای داشتن یک توله پاگ سالم، حتما سگ خود را از یک پرورشدهنده معتبر و مطمئن خریداری کنید.
خصوصیات پاگ:
وفق پذیری
تحمل هوای سرد
تحمل هوای گرم
سازش مناسب با زندگی آپارتمانی
سطح حساسیت
مناسب برای صاحبان مبتدی
میزان پذیرش و تحمل تنهایی
روابط
رابطه با سگ ها
رابطه با غریبه ها
روابط دوستانه با کودکان
روابط عاطفی با خانواده
نیازمندی های سلامتی و بهداشتی
سرازیر شدن آب از دهان
سلامت عمومی
سهولت در نظافت
میزان ریزش مو
پتانسیل ابتلا به اضافه وزن
میزان تربیت پذیری
تعلیم پذیری آسان
تمایل به پارس کردن یا زوزه کشیدن
تمایل به گزش
توان گشت و گذار
ذکاوت و هوشیاری
مقدار تحرک
نیازمندی های فیزیکی و جسمانی
بازیگوشی
درجه ی تحرک
سطح انرژی
برای رفع مشکلتون از کارشناسامون کمک بگیرید
با دوستان خود به اشتراک بگذارید