بیچون فرایز
Bichon Frise

مشخصات بیچون فرایز:

• ویژگی های شخصیتی

  بیچون فرایزها از اینكه در كانون توجه واقع شود لذت می برند در حقیقت، این نژاد از تنهایی متنفر است و اگر ساعتها تنها بماند معمولاً دچار اضطراب جدایی می شود. در چنین شرایطی، بیچون فرایز ممکن است خرابکاری کند، هر چیزی را که ببیند جویده و پاره کند. توله های بیچون فرایز کنجکاو و بازیگوش هستند، مایلند به مردم نزدیک شوند و توسط آنها نگه داشته شوند. مانند هر سگ دیگری، بیچون فرایز به اجتماعی شدن در کودکی احتیاج دارد، قرار گرفتن در معرض افراد مختلف، مناظر، صداها و تجربیات به شما کمک می کند تا اطمینان حاصل کنید که توله سگ شما به عنوان یک سگ اجتماعی رشد یافته است. ثبت نام وی در کلاس مهد کودک توله سگ شروع خوبی است. بردن او به پارک های شلوغ، فروشگاه هایی که به سگ ها اجازه ورود می دهند و در گشت و گذارهای سرگرم کننده برای ملاقات با همسایگان نیز به او کمک می کند تا مهارت های اجتماعی خود را بهبود بخشد.
• اطلاعات تغذیه

  مقدار غذای روزانه توصیه شده: 1/5 تا 1/2 پیمانه غذای خشک با کیفیت بالا در روز می باشد. مقدار غذای سگ بالغ شما به اندازه، سن، ساختار، متابولیسم و سطح فعالیت بستگی دارد. سگ ها مانند انسانها هستند و همه آنها به یک مقدار غذای خاص احتیاج ندارند. ناگفته نماند که یک سگ بسیار فعال بیش از یک سگ نیمکت نشین نیاز به غذا خواهد داشت. کیفیت غذای سگ که خریداری می کنید نیز بسیار مهم است، هرچه غذای سگ بهتر باشد، به سمت بهبود تغذیه سگ شما پیش می رود و مقدار کمتری از آن را باید در کاسه سگ خود بریزید. اگر از داشتن اضافه وزن سگتان مطمئن نیستید، آزمایش چشمی و عملی را انجام دهید. دستان خود را روی پشت او قرار دهید، انگشتان شست را در امتداد ستون فقرات قرار دهید، انگشتان را به سمت پایین باز کنید. شما باید بتوانید دنده های او را بدون نیاز به فشار شدید احساس کنید اما آنها را نبینید. اگر نمی توانید احساس کنید این بدان معنی است که، او به غذای کمتر و ورزش بیشتری نیاز دارد. بیچون ها مانند بسیاری از نژادهای کوچک مستعد ابتلا به سنگ مثانه هستند. رژیم غذایی بخش مهمی در درمان و مدیریت این بیماری است. رژیم های درمانی و افزایش مصرف آب می تواند به جلوگیری و کنترل این بیماری کمک کند.
• ابعاد و اندازه

  بیچون فرایزها وزنشان در نرها 4 تا 6 کیلوگرم وماده ها 3 تا 5 کیلوگرم می باشد و ارتفاع در نرها 25 تا 30 سانتی متر و ماده ها 23 تا 28 سانتی متر می باشد. بیچون فرایزها حدودا تا 12 سال عمر میکنند.

• بچه ها و موضوعات مرتبط دیگر

  بیچون ها سگهای خوب خانوادگی و همراهان فوق العاده ای برای کودکان هستند. آنها از لم دادن با بچه ها، پیوستن به بازی هایشان یا نشستن در آغوش آنها لذت می برند. آنها نسبت به سر و صدا و هیاهوی مرتبط با کودکان بسیار صبور هستند. با این حال، مانند هر نژاد دیگری، همیشه باید به کودکان نحوه نزدیک شدن و لمس سگها را یاد دهید و همیشه بر هر گونه تعامل بین سگها و کودکان خردسال نظارت داشته باشید تا از گزیدگی یا کشیدن دم هایشان جلوگیری کنید. به کودک خود بیاموزید هرگز در حین غذا خوردن یا خوابیدن به سگی نزدیک نشود یا سعی نکند غذای سگ را با خود ببرد. هیچ سگی، هرگز نباید تحت مراقبت یک کودک قرار بگیرد. بیچون فرایز، از همزیستی با سگهای دیگر لذت می برد، به شرط آنكه توجه خاص را از صاحبش دریافت كند. با معرفی و آموزش مناسب، بیچون می تواند با گربه ها و حیوانات دیگر کنار بیاید.
• تاریخچه

  همانند بسیاری از نژادهای سگ، منشأ دقیق بیچون فرایز نامشخص است. اعتقاد رایج بر این است که بیچون از نژاد باربت، یک سگ آبی پشمی با اندازه متوسط، و کلمه بیچون از خانواده سگ های باربیچون گرفته شده است. همه سگ های این خانواده از دریای مدیترانه نشأت گرفته اند و دارای شکل و شمایل مشابهی هستند. اولین مدارک به قرن 14 میلادی بر می گردد، زمانی که ملوانان فرانسوی سگ ها را از جزایر قناری به فرانسه آوردند. به نظر می رسد که سگ ها توسط معامله گرانی که از مسیر تجاری فیلیپینی استفاده می کردند گرفته شده بودند و این سگ در ابتدا در ایتالیا پرورش یافت. زمانی که فرانسه به ایتالیا حمله کرد، آنها بسیاری از سگ های بیچون فرایز را به عنوان غنیمت جنگ به فرانسه آوردند. صرف نظر از چگونگی حضور این سگ ها در اروپا، این نژاد به سرعت مورد توجه مقامات عالی قرارگرفت. در طول سلطنت پادشاه فرانسه و پادشاه انگلیس در قرن شانزدهم، بیچون ها در دادگاه های سلطنتی محبوب شدند. در 18 اکتبر 1934، اولین بیچون فرایز در باشگاه پرورش سگ فرانسه پذیرفته شد. بیچون فرایز در سپتامبر 1971 واجد شرایط ورود به کلاس های مختلف AKC بود و در سال 1975،AKC باشگاه بیچون فرایز آمریکا را به رسمیت شناخت.
• رنگ موها و نظافت

  موهای بیچون فرایز دولایه است، که معمولا سفید می باشد. لایه ی زیرین نرم و متراکم می باشد و به موها حالت پف پفی می دهد. گفته می شود که بیچون فرایزها زیاد مو ریزی ندارند که دقیقاً درست نیست. همه موجودات زنده موهایشان می ریزد. با این حال، بیچون فرایز به دلیل داشتن موهای دو لایه، موهای ریخته شده به جای اینکه روی زمین بیفتند، در لایه زیرین گیر می کنند. اگر این موهای مرده با شانه از بین نرود، می تواند باعث گره خوردن موها شود که در صورت عدم مراقبت می تواند منجر به مشکلات پوستی شود. برای نظافت و استحمام این نژاد باید زمان قابل توجهی اختصاص دهید، باید حداقل دو بار در هفته یا بیشتر برس بزنید و هر وقت کثیف شد باید او را استحمام کنید تا موهای سفیدش همیشه تمیز بماند. قبل از استحمام مطمئن شوید که موهایش را شانه زده اید در غیر اینصورت موهای اضافی و مرده سفت و محکم می شود و برداشتن آن تقریباً غیرممکن می شود. باید گوشهای بیچون را مرتباً چک کنید تا از تمیز بودن آن اطمینان حاصل کنید. گاهی اوقات لازم است موهایی که در مجرای گوش رشد می کنند را کوتاه کنید. اگر متوجه قرمزی یا بوی بد دهان شده اید، یا اگر سگ گوش هایش را می خاراند و سرش را تکان می دهد، او را نزد دامپزشک ببرید تا مطمئن شوید که به عفونت گوش مبتلا نیست. بیشتر صاحبان بیچون هر چهار تا شش هفته یک بار سراغ یک فرد حرفه ای برای حمام، برس زدن، اصلاح مو، اصلاح ناخن و تمیز کردن گوش سگ هایشان می روند تمیز و مرتب نگه داشتن صورت بیچون برای سلامتی و همچنین ظاهرش بسیار مهم است. مخاط و ترشحات چشمی تمایل به تجمع موهایی دارند که در اطراف چشم رشد می کند و اگر به طور مرتب این ناحیه را تمیز نکنید، مشکلات چشمی ایجاد می شود. از آنجا که بیچون ها مستعد ابتلا به تعدادی از بیماری های چشمی است، بهتر است در صورت وجود مشکل، دامپزشک را خبر کنید. حداقل دو یا سه بار در هفته دندانهای بیچون خود را مسواک بزنید تا تجمع میکروب و باکتری هایی که در آن نهفته است را از بین ببرد. اگر می خواهید از بیماری لثه و بوی بد دهان جلوگیری کنید، مسواک زدن روزمره برایش بهتر است. بهتر است یک یا دو بار در ماه ناخن های سگ را کوتاه کنید تا از بروز مشکلات جلوگیری کنید، اگر تجربه کوتاه کردن ناخن های سگ را ندارید، از دامپزشک یا آرایشگر برای گرفتن ناخن هایش استفاده کنید. در بررسی‌ها، نسبت به وجود هرگونه زخم، بثورات یا علائم عفونت مانند قرمزی، حساسیت به لمس، یا التهاب روی پوست، بینی، دهان و چشم ها و پاها حساس باشید. چشم ها باید شفاف، بدون قرمزی و ترشحات باشند. معاینه هفتگی دقیق به شما کمک می کند مشکلات احتمالی را سریع تر تشخیص دهید.

• سلامتی

  بیچون فرایز ها به طور کلی نژاد سالمی هستند، اما مانند همه نژادها مستعد ابتلا به برخی از بیماری ها هستند. همه بیچون ها به همه این بیماری ها مبتلا نخواهند شد، اما اگر این نژاد را مد نظر دارید بهتر است که از آنها آگاهی داشته باشید. اگر توله سگ خریداری می کنید، یک پرورش دهنده خوب پیدا کنید که به شما مجوزهای بهداشتی توله سگ را نشان دهد. مجوزهای بهداشتی ثابت می کنند که یک سگ برای یک شرایط خاص آزمایش شده و از آن پاکسازی شده است. بیماری ها که ممکن است این نژاد را درگیر کند عبارتند از:

  سنگ و عفونت مثانه: بسیاری از عوامل می توانند باعث ایجاد سنگ مثانه شوند، از جمله پروتئین، منیزیم و فسفر بیش از حد در رژیم غذایی یا مدت زمان طولانی بین ادرار کردن. عفونت های مثانه را می توان در عفونت های باکتریایی یا ویروسی جستجو کرد. اگر بیچون شما مرتباً ادرار می کند، ادرار خونی دارد یا به نظر می رسد در ادرار کردن مشکل دارد و اشتهایش را از دست داده است، او را برای معاینه نزد دامپزشک ببرید.

  آلرژی: آلرژی به چندین دلیل مختلف از جمله آلرژی های تماسی و آلرژی های غذایی می تواند بیچون را آزار دهد. بیچون ها به دلیل حساسیت به گزیدگی کک ها نیز مشهور هستند. اگر بیچون فرایز پنجه هایش را لیس می زند، یا صورتش را اغلب می مالد، مشکوک به آلرژی است و او را نزد دامپزشک ببرید.

  در رفتگی کشکک زانو: به معنای جدایی قسمتی از استخوان از مفصل پا است که معمولا در پاهای عقبی ظاهر می شود و ممکن است در مواردی منجر به فلج شود، اگرچه بسیاری از سگ ها با این شرایط زندگی نسبتاً طبیعی دارند.

  حساسیت به واکسیناسیون: برخی از بیچون ها تحت تأثیر این حساسیت قرار می گیرند و بسیاری حتی از واکسیناسیون های معمولی نیز رنج می برند. علائم معمولاً شامل کهیر، تورم صورت، احساس درد و بی حالی است. در موارد نادر، یک سگ حساس به واکسن دچار عوارضی می شود یا حتی می میرد. چند ساعت پس از واکسیناسیون بیچون فرایز را با دقت تماشا کنید و در صورت مشاهده هر مورد غیر معمولی با دامپزشک تماس بگیرید.

  دیسپلازی مفصل ران: این یک بیماری ارثی است که در آن استخوان ران به راحتی در مفصل ران قرار نمی گیرد. بعضی از سگها روی یک یا هر دو پای عقب خود احساس درد و لنگش می کنند، اما برخی دیگر علائم ظاهری ناراحتی را نشان نمی دهند. در هر صورت آرتروز با افزایش سن سگ ایجاد می شود. سگهایی که دیسپلازی مفصل ران دارند نباید پرورش داده شوند. بنابراین اگر در حال خرید توله سگ هستید، از پرورش دهنده سوال کنید که والدین از نظر دیسپلازی مفصل ران آزمایش شده اند و فاقد هرگونه مشکلی هستند.

  آب مروارید: آب مروارید گاهی اوقات در سنین پایین (کمتر شش ساله) بیچون فرایز دیده می شود. تصور می شود این بیماری ارثی است.

• مراقبت

  بیچون فرایز ها سگ های فعالی هستند اما به عنوان ساکنان آپارتمان با ورزش و بازی مناسب به خوبی کنار می آیند. بیچون ها را برای مدت طولانی تنها نگذارید. برای جلوگیری از رفتارهای مخرب، صاحب آگاه و با تجربه هنگام خروج از خانه حتی برای مدت کوتاهی بیچون را در قفسش می گذارد.
• نکات ویژه

  خانگی کردن بیچون فرایز دشوار است. بیچون فرایزها دوست ندارند برای مدت طولانی تنها بمانند. توله سگهای بیچون فرایز بسیار کوچک هستند و فقط تحت نظارت دقیق بزرگسالان می توانند با کودکان بازی کنند. بیچون فرایزها باهوش و زیرک هستند. بیچون فرایز می تواند مستعد مشکلات پوستی و آلرژی باشد. از آنجا که آنها زیبا و کوچک هستند، ممکن است وسوسه شوید که بیش از حد از بیچون فرایز خود محافظت کنید. این یک اشتباه است و می تواند منجر به خراب شدن، خجالتی و ترسو شدن سگ شما شود. مراقب موقعیت های خطرناک باشید، اما با اعتماد به نفس بیچون فرایز خود را آموزش دهید و در مورد توانایی او برای کنار آمدن با مردم، حیوانات دیگر و موقعیت ها اطمینان خاطر داشته باشید. برای به دست آوردن یک بیچون فرایز سالم، هرگز توله سگ را از یک پرورش دهنده غیرمجاز، کارخانه تولید توله سگ یا فروشگاه حیوانات خانگی خریداری نکنید. به دنبال یک پرورش دهنده معتبر باشید که سگ های مولد خود را آزمایش کند تا مطمئن شود که آنها از بیماری های ژنتیکی که ممکن است از والدین معیوب به توله سگها منتقل شود عاری هستند.

خصوصیات بیچون فرایز: