باسنجی
Basenji

مشخصات باسنجی:

• ویژگی های شخصیتی

  باسنجی ها از دسته سگ های شکاری هستند. بنابراین باید آنها را سگی باهوش، محتاط، مستقل و البته بامحبت بدانیم. هر چیز متحرکی از گربه گرفته تا موش، می‌تواند نظر باسنجی را به خود جلب کند و او را به دنبال خودش بکشاند. انتظار نداشته باشید که سگ باسنجی شما از تمامی دستورات بلافاصله اطاعت کند. او باید به خواستۀ شما فکر کند و سپس تصمیم بگیرد که آیا به انجام فرمان شما علاقه مند است یا نه. برای کنار آمدن با سگ باسنجی به صبر و البته کمی حس شوخ ‌طبعی نیاز دارید. او هر چیزی که دم دستش باشد را می‌جود و یا می‌خورد و به راحتی می‌تواند برای رسیدن به خواسته‌اش همه چیز را فراهم کند. باسنجی ها معمولاً از غریبه‌ها کناره‌گیری می‌کنند. بهتر است از حیوان خانگی دیگری در کنار باسنجی نگهداری نکنید، مگر اینکه از تولگی در کنار هم بزرگ شوند و همدیگر را به عنوان عضوی از خانواده بپذیرند. البته به خاطر داشته باشید که سگ باسنجی همچنان سایر حیواناتی که در بیرون از محیط خانه ببیند را به چشم هدفی برای تعقیب خواهد دید. آموزش اجتماعی کردن باسنجی باید از دوران تولگی آغاز شود. مانند هر نژاد دیگری، در صورتی که باسنجی خودتان را اجتماعی نکنید، در بزرگسالی رفتار بدی خواهد داشت. بنابراین اجازه دهید تا برخورد با سایر انسان‌ها، محیط‌ ها و صداها را از دوران تولگی تجربه کند. در این صورت مطمئن خواهید بود که باسنجی شما در بزرگسالی کاملا اجتماعی خواهد بود. سگ خودتان را به پارک‌ها و محیط‌ های مجاز پیاده‌روی ببرید تا در ارتباط با سایر انسان‌ها و سگ‌ها قرار بگیرد و ارتباطات اجتماعیش تقویت شود. برای آموزش سگ باسنجی باید مهربان و پرتلاش باشید. تا جای ممکن از انواع تشویقی‌ها استفاده کنید تا رفتارهای درستش را تکرار کند. بهتر است تمرین و آموزش را برای سگتان لذت‌بخش کنید.

• اطلاعات تغذیه

  توصیه می شود که روزانه به اندازه 3/4 تا 1 فنجان غذای خشک با کیفیت بالا در 2 وعده جداگانه به باسنجی خود بدهید. البته لازم به ذکر است که میزان غذای مورد نیاز سگ شما، به اندازه، سن، ساختار بدن، سوخت و ساز و میزان فعالیت آن بستگی دارد. سگ‌ها مانند انسان‌ها به مقدار متفاوتی از غذا نیاز دارند. همچنین کیفیت غذایی که شما برای سگ خود خریداری می‌کنید هم مهم است. هرچه غذای سگ شما بهتر باشد، مواد غذایی بهتری هم به بدن او خواهد رسید. سگ های باسنجی با بدن کشیده‌اش در معرض چاقی و اضافه وزن قرار دارد. تحت هیچ شرایطی نباید اجازه دهید تا سگ شما دچار چاقی شود. برای جلوگیری از چاقی، باید نظارت کافی بر میزان تغذیۀ سگ خود داشته باشید و اجازه ندهید در طول روز همواره به غذا دسترسی داشته باشد. برای آنکه بدانید سگ باسنجی شما دچار اضافه وزن شده است یا نه، کافی است دست خود را روی بدنش بگذارید، انگشت خود را هم‌تراز با ستون فقرات قرار دهید و انگشتان خود را در دو طرف بدن سگ خود رها کنید. پس از انجام این کار اگر توانستید دنده‌های سگ خود را زیر لایه‌ای از ماهیچه حس کنید، یعنی وزن سگ شما مناسب است. اگر دنده‌ها را به چشم مشاهده کردید، یعنی سگ شما دچار لاغری مفرط است و درصورتی‌ که دنده‌ها را حس نکردید، سگ شما به یک رژیم غذایی جدی برای کاهش وزن نیاز دارد. البته این روش برای بیشتر سگ‌ها قابل استفاده است.

• ابعاد و اندازه

  به طور معمول قد سگ باسنجی نر 41-43 سانتی متر و باسنجی ماده 38-41 سانتی متر می‌باشد. همچنین باسنجی نر به طور متوسط  10-12 کیلوگرم و باسنجی ماده 9-11 کیلوگرم وزن دارند. طول عمر باسنجی ها حدودا 10 سال است.

• بچه ها و موضوعات مرتبط دیگر

  به طور کلی باسنجی ها سگ‌های مناسبی برای همراهی با کودکان نیستند، اما انرژی بالایی دارند و می‌توانند به مدت زیادی با کودکان بازی کنند. بهتر است از تولگی آن‌ها را به حضور در کنار کودکان عادت دهید تا در بزرگسالی رفتار مناسبی با کودکان داشته باشد. سگ باسنجی بالغ چندان مناسب زندگی در کنار کودکان خردسال نیست، مگر آنکه کودک شما به اندازۀ کافی بزرگ شده باشد. بهتر است به کودکان خود نحوۀ برخورد با سگ‌ ها را آموزش بدهید. از آن‌ها بخواهید هنگام غذا خوردن سگ‌ به او نزدیک نشوند. بخاطر داشته باشید سگ‌ها هرچقدر هم رفتار دوستانه‌ای با کودکان شما داشته باشند، اما در نهایت باید آن‌ها را تحت نظارت و کنترل خود داشته باشید. سگ باسنجی برای زندگی در کنار سایر حیوانات خانگی مانند گربه‌ها و سایر جوندگان مناسب نیست. مگر آنکه از تولگی آن‌ها را در کنار هم پرورش دهید. اما در مجموع، باسنجی به حیوانات خانگی کوچک بیشتر به چشم شکار و هدفی برای تعقیب کردن نگاه می‌کنند.

• تاریخچه

  سگ های باسنجی احتمالاً یکی از قدیمی‌ترین نژاد سگ های اهلی شده هستند و شاید به همین دلیل باشد که این سگ‌ها چندان پارس نمی‌کنند. در گذشته بیشتر افراد به دنبال سگ‌های آرامی بودند که بتوانند شکار کنند. البته باسنجی‌ها می‌توانند پارس کنند، اما پس از یک بار انجام دادن این کار، آرام می‌شوند. همچنین به اعتقاد برخی، سگ های باسنجی به طور کامل اهلی نشده‌اند و سازوکار بدنشان نسبت به سایر سگ‌های اهلی متفاوت است. سگ نژاد باسنجی در قرن 19، توسط غربی‌ها در منطقۀ کنگو از افریقای غربی پیدا شدند. بومیان کنگو از باسنجی‌ها برای حمل غذا و هشدار نسبت به نزدیک شدن حیوانات وحشی استفاده می‌کردند. همچنین در برخی از قبایل افریقایی، یک باسنجی شکارچی ارزش بسیار بالایی داشت و جزء مهم‌ترین دارایی‌ هایشان به حساب می‌آمد. تلاش‌ها برای وارد کردن سگ نژاد باسنجی به اروپا در ابتدا با شکست مواجه شد، زیرا تمامی این سگ‌های وارداتی به دلیل بیماری مردند. اولین واردات موفق باسنجی ها در سال 1930 در انگلستان اتفاق افتاد.

• رنگ موها و نظافت

  موهای بدن باسنجی ها نرم و لطیف است و به رنگ‌های قرمز، سیاه، بادامی و ترکیبی از آن‌ها مشاهده می‌شود. البته در قسمت‌های کف پا، قفسۀ سینه و سر و دم این پوشش سفید است. همچنین در بعضی از سگ های باسنجی، قسمت‌های سفیدی روی پاها، بین چشم‌ها و روی گردن قابل مشاهده است. البته همیشه رنگ سفید نسبت به رنگ‌های اصلی پوشش بدن قسمت‌های کمتری را پوشش می‌دهد. باسنجی ها همچون گربه‌ها به نظافت خودشان بسیار اهمیت می‌دهند و خود را بسیار تمیز نگه میدارند. بنابراین هر چندماه یک بار حمام بردن برایش کافی است. سگ‌های باسنجی همچون سایر سگ‌ها ریزش مو دارند، اما باتوجه به میزان کوتاهی موها، می‌توان از موریزی تا حدود زیادی چشم‌‌پوشی کرد. حداقل دو یا سه بار درهفته دندان‌های سگ‌تان را مسواک بزنید تا انواع باکتری و جرم از سطح دندان برداشته شود. البته برای اینکه از بهداشت و بوی مطبوع دهان مطمئن شوید، می‌توانید هر روز دندان‌ها را مسواک بزنید. ناخن هایش را مرتب کوتاه کنید. هر وقت که صدای کشیده شدن ناخن‌ها رابر روی زمین شنیدید، وقت کوتاه کردن ناخن ها رسیده است. از همان تولگی سگ خود را به شانه زدن و تمیز شدن عادت دهید. به پنجه‌‌های سگتان توجه داشته باشید. به صورت مداوم درون دهان و گوش‌هایش را بررسی کنید. تجربۀ خوبی از تیمار کردن برای سگ‌تان رقم بزنید و از انواع جوایز و خوراکی‌ها برای تشویقش استفاده کنید. در این صورت در بزرگسالی هم به راحتی می‌توانید او را برای بررسی‌های بهداشتی نزد یک دامپزشک ببرید. در حین بررسی های خود، مطمئن شوید که هیچ‌گونه قرمزی، جوش یا سایر علامت‌های عفونت در قسمت‌های مختلف بدنش وجود ندارد. گوش‌ها باید بوی مطبوعی داشته باشند و چشم‌ها باید تمیز و شفاف باشند. در این صورت از مشکلات بهداشتی و سلامتی زیادی جلوگیری خواهید کرد.

• سلامتی

  سگ های باسنجی به طور کلی وضعیت سلامت مناسبی دارند، اما مانند سایر نژادها، در معرض بیماری‌های زیادی قرار می‌گیرند. شناخت انواع این بیماری‌ها می‌تواند به شما در حفظ سلامتی سگ خود کمک کند. در ادامه برخی از مهم‌ترین و رایج‌ترین بیماری‌های سگ های باسنجی را مورد بررسی قرار می‌دهیم:

  سندروم فانکونی: نوعی بیماری کلیوی است که روند طبیعی پردازش قند ها و پروتئین‌ها را مختل می‌کند. در نتیجه، سگ پروتئین‌های ضروری بدنش را از طریق ادرار دفع می‌کند. تشنگی و ادرار بیش از حد و میزان زیادی از گلوکز در ادرار از مهم‌ترین نشانه‌های این بیماری هستند. این بیماری معمولاً در سگ‌های 4 الی 7 ساله مشاهده می‌شود. سندروم فانکونی یک بیماری جدی به حساب می‌آید، هرچند امروزه با مدیریت درست بیماری می‌توان طول عمر سگ را افزایش داد.

  اختلال سیستم ایمنی روده: سگ‌هایی که دچار این بیماری می‌شوند، دائماً نسبت به غذایی که می‌خورند حساسیت نشان می‌دهند و جذب مواد غذایی در دستگاه گوارش آن‌ها ناهنجار خواهد بود. در نتیجه، اجابت مزاج دشواری دارند و در افزایش وزن با مشکلاتی روبه‌رو می‌شوند. برای درمان لازم است از بروز هرگونه استرس به سگ جلوگیری کنیم. همچنین رژیم غذایی باید تغییر پیدا کند و از درمان دارویی استفاده کنیم تا از واکنش‌های آلرژیک بکاهیم. سگ‌های باسنجی بیشتر دچار این نوع از بیماری‌ها می‌شوند.

  کم خونی: نوعی اختلال ژنتیکی است که معمولاً در سگ‌های باسنجی مشاهده می‌شود. در بدن این سگ‌ها، دو ژن معیوب آنزیم کیناز را تولید می‌کنند. این آنزیم‌ها برای حفظ سلامت سلول‌های قرمز خون ضروری است. معمولاً عمر سگ‌هایی که به این بیماری دچار می‌شوند، کمتر از 2 سال است.

  کم کاری غدۀ تیروئید: این بیماری در نتیجۀ بروز اختلال در عملکرد غدۀ تیروئید نمایان می‌شود و مهم‌ترین علائم آن، ریزش مو، تشنج، چاقی و انواع ناهنجاری‌های پوستی هستند. این بیماری با مصرف دارو و رژیم غذایی به تجویز یک دامپزشک قابل درمان است.

  غشای مزمن مردمک: این مشکل ممکن است منجر به بروز آب مروارید یا مشکلاتی در بینایی سگ شوند. در این صورت، دامپزشک با تجویز داروهای مناسب می‌تواند به درمان این عارضه کمک کند.

  کولوبوما : به حفره یا سوراخی که در ساختار چشم ایجاد می‌شود، کولوبوما می‌گویند. به احتمال زیاد ریشۀ این بیماری ارثی است. عوارض این بیماری به اندازه و موقعیت حفره بستگی دارد. بهتر است توله‌هایی که دارای این وضعیت هستند را عقیم کرد تا بیماری را به نسل بعدی خود منتقل نکنند.

  ضعف شبکیه چشم : در نتیجۀ این بیماری، سلول‌های شبکیه چشم از بین می‌روند و در نهایت سگ دچار کوری خواهد شد. البته چندسال قبل از کوری، می‌توان بروز این بیماری را پیش‌بینی کرد. خوشبختانه، سگ‌ها با استفاده از سایر حواسی که دارند، می‌توانند نابینایی خود را جبران کنند. به خاطر داشته باشید که یک سگ نابینا هم می‌تواند زندگی شاد و کاملی داشته باشد.

  فتق ناف: این بیماری در بدو تولد توله‌ها مشاهده می‌شود که در آن اندام‌های گوارشی داخلی به سمت دیوارۀ شکم در اطراف ناف جلو آمده و در آن برآمدگی ایجاد می‌کنند. در صورتیکه این برآمدگی اندک باشد، سگ شما نیازی به درمان نخواهد داشت. گاهی در 6 ماهگی توله پدیدار می‌شود و برخی از سگ‌ها، تا آخر عمر بدون مشکل با آن زندگی می‌کنند. گاهی ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. این جراحی‌ها معمولاً همراه با عقیم کردن سگ انجام می‌شوند. در صورتی که سگ متبلا به به نوع شدید این بیماری را جراحی نکنیم، زندگی سگ را به خطر بیاندازد.

  دیسپلازی مفصل ران: این بیماری ارثی در بین‌ نژادهای کوچک و بزرگ سگ رایج است و زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان ران به درستی روی مفصل باسن سگ قرار نگرفته باشد. برخی از سگ‌ها در نتیجۀ این ناهنجاری، دچار درد و لنگی در یک یا هردوپایشان می‌شوند. البته شاید در ظاهر یه هیچ وجه متوجه این ناهنجاری نشوید. باید توجه داشته باشیم که همزمان با بالا رفتن سن سگ‌ها، ممکن است شدت ورم مفاصل هم افزایش یابد.

• مراقبت

  سگ های نژاد باسنجی به تمرین و ورزش روزانه نیاز دارند. برای برخی از باسنجی‌ها تنها پیاده‌روی کافی است، اما برخی دیگر به تحرک بیشتری نیاز دارند. سگ های باسنجی که با کودکان بزرگ می‌شند، بیشتر وقت خودشان را به بازی با آن‌ها سپری خواهند کرد. باسنجی سگی نیست که بتوانید او را با خیال راحت در حیاط خانه رها کنید. او همچون سگ هاسکی در فرار کردن استاد است و اگر سگتان را تحت نظارت نگیرید، به احتمال زیاد او را از دست خواهید داد. اگر می‌توانید و فرصتش را دارید که هر روز حداقل 30 دقیقه با سگتان به پیاده‌روی بروید، می‌توانید باسنجی را به عنوان یک سگ آپارتمانی انتخاب کنید. اگر در محیط باز زندگی‌ می‌کنید، حتما سگتان را با قلاده ببندید. چون در کل نمی‌توان به هر نوع حصاری اعتماد کرد! زیرا باسنجی از هر چیزی برای فرار و پریدن از روی حصار یا خزیدن از زیر آن استفاده خواهد کرد. یکی دیگر از خصوصیات سگ باسنجی این است که از باران متنفر است! بنابراین در هوای بارانی، او علاقه‌ای به پیاده‌روی نخواهد داشت. بهترین روز برای او یک روز گرم و آفتابی است.

• نکات ویژه

  باسنجی ها معمولاً پارس نمی‌کنند، اما ممکن است پر سر و صدا باشند و صداهایی مانند جیغ و ناله از خودشان تولید کنند. آموزش باسنجی ها دشوار است. این سگ‌ها از گذشته تا به امروز نژادهای مستقلی هستند و به فرمان‌پذیری از انسان‌ها اهمیت چندانی نمی‌دهند. سگ های باسنجی معمولاً هر زمانی که خودشان بخواهند به درخواست شما پاسخ می‌دهند. سگ نژاد باسنجی در فرار کردن همچون سگ هاسکی استاد است. آن‌ها حتی در محیط ‌های حصار کشی شده هم به دنبال راهی برای فرار کردن هستند. سگ‌های باسنجی بسیار پرانرژی هستند. در صورتیکه این انرژی تخلیه نشود، ممکن است دست به خرابکاری بزنند. بنابراین بهتر است به او آموزش دهید و زمانی که تحت نظارت شما نیست، در قفس باقی بماند. باسنجی ها به حضور شما و افراد خانواده در کنارشان نیاز دارند. بنابراین تامین غذا و آب صرفاً برایشان کافی نیست و باید به آن‌ها همواره توجه داشته باشید. اگر در خانه سایر حیوانات خانگی کوچکی مانند همستر، خوکچۀ هندی، پرنده یا هر نوع جوندۀ دیگری دارید، باسنجی انتخاب مناسبی برای شما نخواهد بود زیرا این سگ‌ها به تعقیب کردن حیوانات کوچک علاقۀ زیادی دارند. ولی رابطه خوبی با گربه ها دارند و از این نظر مشکلی ندارند. باسنجی ها لجوج و سرسخت هستند و ممکن است موجب خشم و عصبانیت شما شوند. برای به دست آوردن یک سگ سالم، هرگز توله سگ را از یک پرورش دهنده غیرمجاز، کارخانه تولید توله سگ یا فروشگاه حیوانات خانگی خریداری نکنید. به دنبال یک پرورش دهنده معتبر باشید که سگ های مولد خود را آزمایش کند تا مطمئن شود که آنها عاری از هرگونه بیماری های ژنتیکی که ممکن است به توله سگها منتقل شود، هستند.

خصوصیات باسنجی: