آکیتا اینو
Akita inu

مشخصات آکیتا اینو:

• ویژگی های شخصیتی

  آکیتا سگی جسور و با اراده است، به طور طبیعی نسبت به غریبه ها احتیاط می کند اما به خانواده خود بسیار وفادار است. آنها هوشیار، باهوش و شجاع هستند. آنها تمایل به پرخاشگری نسبت به سگهای دیگر دارند، به خصوص از جنس خودشان. او سگی مناسب برای یک خانواده است. آکیتا همراه با خانواده دوست داشتنی و بازیگوش است. آنها از همراهی خانواده خود لذت می برند و می خواهند در کارهای روزمره شرکت کنند. آنها پر سر و صدا هستند و از حمل اسباب بازی و وسایل خانه در اطراف لذت می برند. علی رغم اعتقاد رایج که هرگز پارس نمی کنند، در واقع پر سر و صدا هستند، معروف است که غر می زنند و بله، اگر باور کنند که شرایط اینگونه اقتضا می کند پارس می کنند. آگاه باشید، شخصیت قوی آکیتا می تواند طاقت فرسا باشد. آنها برای صاحبی که بار اول است سگ نگهداری میکند و یا ترسو هستند مناسب نیستند. آنها به یک مالک نیاز دارند که بتواند نظم و انضباط محکم و دوست داشتنی را ارائه دهد. فعالیت برای این نژاد ضروری است. آنها به ورزش زیاد نیاز دارند تا از کسالت مخرب جلوگیری کنند. آکیتا که از طبیعت محافظت می کند، اگر آکیتا به درستی پرورش نیافته باشد پرخاشگر می شود. آموزش آکیتا ضروری است و از همان کودکی معاشرت مناسب نیز لازم است. به خاطر داشته باشید که این نژاد لجباز است، بنابراین صبر و شکیبایی بیشتری برای آموزش رفتارهای مناسب سگ لازم است.

• اطلاعات تغذیه

  مقدار غذای روزانه توصیه شده 3 تا 5 فنجان غذای خشک با کیفیت بالا در روز می باشد. مقدار غذای سگ بالغ شما به اندازه سگ، سن، ساختار بدنی، متابولیسم و سطح فعالیت بدنی او بستگی دارد. سگ ها مانند انسانها هستند و لزوما همه آنها به یک مقدار غذای خاص احتیاج ندارند. ناگفته نماند که یک سگ بسیار فعال بیش از یک سگ تنبل نیاز به غذا خواهد داشت. همچنین کیفیت غذایی که برای تغذیه سگ خود خریداری می کنید بسیار مهم است! هرچه کیفیت غذا بهتر باشد، از نظر شاخص های مربوط به رشد در مسیر بهتری خواهید بود و مقدار غذای کمتری را باید از ظرف غذای سگ خود دور بریزید. در مورد فرموله کردن رژیم غذایی مناسب برای سگ حتما با دامپزشک صحبت کنید.

• ابعاد و اندازه

  قد اغلب نرها 66 تا 71 سانتی متر و وزن آنها 34 تا 54 کیلوگرم است. قد ماده ها 61 تا 66 سانتی متر و وزن آنها 31 تا 49 کیلوگرم است. طول عمر آکیتاها 10 تا 12 سال است.

• بچه ها و موضوعات مرتبط دیگر

  بزرگسالان همیشه باید بر تعاملات بین سگها و بچه ها نظارت داشته باشند، و این امر خصوصاً در مورد این نژاد بیشتر صدق می کند. هیچ کودکی نمی تواند یک سرپرست و همبازی وفادارتر از یک آکیتا داشته باشد، اما یک آکیتا با بدرفتاری حتی ممکن است زندگی فرزند شما را به خطر بیندازد. ضروری است که به کودکان آموزش داده شود در تمام تعاملات خود با سگ ها با احترام و مهربان باشند. بازی بین سگها و بچه ها همیشه باید کنترل شود، حتی با سگهایی که کاملاً آموزش دیده اند. آکیتا برای خانواده هایی با بچه های بزرگتر مناسب است. با این حال، آنها معمولاً باید در یک خانه با یک حیوان خانگی زندگی کنند، زیرا آنها می توانند نسبت به سگهای دیگر پرخاشگر باشند و در صورت عدم آموزش صحیح سایر حیوانات خانگی را تعقیب خواهند کرد.

• تاریخچه

  نام آکیتا برای استان آکیتا در شمال ژاپن است، جایی که اعتقاد بر این است که از آنجا منشا گرفته اند. موجودیت شناخته شده آکیتا به دهه 1600 برمی گردد، زمانی که این نژاد از سلطنت ژاپن محافظت می کرد و برای شکار مرغ و شکار بزرگ از جمله خرس ها استفاده می شد. این نژاد دلاور توسط زنی با قد و قامت کوچک به آمریکا معرفی شد، هلن کلر. ژاپنی ها برای هلن کلر بسیار احترام قائل بودند. آکیتا به دلیل وفاداری در دهه 1920 به شهرت جهانی رسید. وقتی هلن کلر تمایل خود را برای داشتن یک آکیتا برای خود ابراز کرد، یک توله سگ به او اهدا شد. از این رو اولین آکیتا به آمریکا آورده شد. آنچه که هرگز مورد بحث نیست، ترکیب تاریخی و معروف آکیتا از ترس و وفاداری است. این صفات زمانی که توله ببر سوماتری یتیم شد، در باغ وحش لندن مورد آزمایش قرار گرفت. نگهبانان باغ وحش برای تربیت توله نیاز به کمک ویژه داشتند. آنها یک توله سگ آکیتا را برای این کار مهم انتخاب کردند. آنها می دانستند که آکیتا ترس نخواهد داشت و می تواند بازی هایی را انجام دهد که به توله ببر در درس های لازم زندگی کمک کند. علاوه بر این، خز متراکم آکیتا از او در برابر پنجه های تیز سایر محاجمان محافظت می کند و وفاداری ذاتی توله سگ به همبازی اش، همراهی و محافظت مطلوب از توله ببر یتیم را فراهم کرد. آکیتا در این نقش با موفقیت خدمت کرد و وقتی ببر تقریباً به بزرگسالی رسید، از کار خود بازنشسته شد. این سگی است که واقعاً نترس، کاملاً با اعتماد به نفس است و نسبت به خانواده ارادت بی پروایی از خود نشان می دهد. از ویژگی های دیگر این سگ این است که بیش از حد پارس نمی کند (این سگ یک شکارچی خاموش است که بدون هشدار حمله می کند.)

• رنگ موها و نظافت

  در آکیتای آمریکایی رنگها و ترکیبات مختلفی وجود دارد، از جمله سیاه، سفید، شکلاتی، ترکیبی از رنگ سفید یا برنز. آکیتا دو لایه مو دارد و لایه زیری آن بسیار متراکم و نرم است. لایه رویی کوتاه است. به طور کلی، نظافت آکیتا کار چندان دشواری نیست. آکیتا عموما ریزش مو دارد، بنابراین در صورت انتخاب این نژاد، موی آکیتا روی مبلمان، لباس، ظروف، در مواد غذایی یافت می شود و تعداد بی شماری گرد و غبار در کف و فرش ها ایجاد می کند به همین دلیل استفاده مکرر از جاروبرقی ضروری خواهد بود. اغلب ریزش موی سنگین تر دو یا سه بار در سال اتفاق می افتد. برس زدن هفتگی به کاهش میزان مو در خانه کمک می کند و باعث می شود تا موهای آکیتا سالم بماند. علیرغم سایر عادت های تمیز کردنش، آکیتا هر سه ماه به استحمام نیاز دارد. البته بیشتر اوقات اشکال ندارد، اگر سگ شما در یک گودال گل یا چیز بدبو بپیچد. ناخن هایش باید هر ماه یک بار کوتاه شوند و گوش ها هفته ای یک بار از نظر آلودگی، قرمزی یا بوی بد که می تواند عموما عفونت را نشان دهد، بررسی شود. همچنین برای جلوگیری از بروز مشکلات، هر هفته گوش ها را با استفاده از یک پنبه مرطوب با پاک کننده گوش ملایم و متعادل پاک کنید. مانند همه نژادها، مهم است که نظافت آکیتا را از سنین پایین شروع کنید. تمیز کردن آکیتا و داشتن یک تجربه مثبت و آرامش بخش، باعث فراهم شدن سهولت در بزرگ شدن آکیتا از تولگی تا بزرگسالی می شود.

• سلامتی

  آکیتاها به طور کلی نژاد سالمی هستند، اما مانند همه نژادهای سگ، مستعد ابتلا به برخی شرایط و بیماری ها هستند. برخی از بیماری هایی که ممکن است این نژاد را درگیر کند عبارت است از:

  دیسپلازی مفصل ران: یک بیماری ارثی است که در آن استخوان ران به راحتی در مفصل ران قرار نمی گیرد. بعضی از سگها روی یک یا هر دو پای عقب خود احساس درد و لنگش می کنند، اما برخی دیگر علائم ظاهری ناراحتی را نشان نمی دهند. در هر صورت آرتروز با افزایش سن سگ ایجاد می شود. سگهایی که دیسپلازی مفصل ران دارند نباید پرورش داده شوند. پرورش دهندگان معتبر اثبات می کنند که والدین از نظر دیسپلازی مفصل ران مورد آزمایش قرار گرفته اند و فاقد هرگونه مشکلی هستند.

  نفخ: یک بیماری تهدید کننده زندگی است که سگهای بزرگ مانند آکیتا را تحت تأثیر قرار می دهد. اگر آنها روزانه یک وعده غذایی بزرگ بخورند، سریع غذا بخورند، بعد از خوردن غذا مقدار زیادی آب بنوشند و بعد از غذا خوردن به شدت ورزش کنند این مسئله برایشان مشکل ساز می شود. نفخ شکم هنگامی اتفاق می افتد که معده با گاز یا هوا متسع شده و سپس پیچ خورده است. سگ قادر به آروغ زدن یا استفراغ نیست تا از شر هوای اضافی معده خود خلاص شود و بازگشت طبیعی خون به قلب مانع می شود. فشار خون پایین می آید و سگ تشنج می کند. بدون مراقبت های پزشکی فوری، سگ می تواند بمیرد. اگر شکم سگ شما متورم است، بیش از حد بزاق دهان دارد همچنین ممکن است بی قرار، افسرده، بی حال و ضعیف باشند و ضربان قلبشان سریع باشد احتمالا دچار نفخ شده است و مهم است که هر چه زودتر سگ خود را به دامپزشک برسانید.

  کم کاری تیروئید: نوعی اختلال در غده تیروئید است. تصور می شود که مسئول بیماری هایی مانند صرع، آلوپسی، چاقی، بی حالی و بیماری های پوستی است. این بیماری با دارو و رژیم غذایی درمان می شود. پیشروی آتروفی شبکیه: خانواده ای از بیماری های چشم است که شامل زوال تدریجی شبکیه است. در اوایل بیماری، سگ های مبتلا شب کور می شوند. آنها در طول روز با پیشرفت بیماری بینایی خود را از دست می دهند. بسیاری از سگهای آسیب دیده به خوبی با دید محدود یا از دست رفته خود سازگار می شوند، مادامی که محیط اطراف آنها ثابت بماند.

  آدنیت سباسه: یک مشکل جدی در آکیتاها است. تشخیص این وضعیت ژنتیکی دشوار است و اغلب با کم کاری تیروئید، آلرژی یا سایر بیماری ها اشتباه گرفته می شود. وقتی سگی دچار این بیماری می شود، غدد چربی پوست ملتهب می شوند و در نهایت از بین می روند. این غدد به طور معمول سبوم تولید می کنند، ترشح چربی که از خشک شدن پوست جلوگیری می کند. علائم معمولاً در سنین یک تا پنج سالگی بروز می کند. سگ های مبتلا به طور معمول پوست خشک و پوسته پوسته و ریزش مو در بالای سر، گردن و پشت دارند. سگهایی که به شدت آسیب دیده اند، همراه با عفونت های ثانویه پوستی، می توانند پوست ضخیم و بوی نامطبوع داشته باشند. اگرچه این مشکل در درجه اول زیبایی است، اما می تواند برای سگ ناراحت کننده باشد. اگر دامپزشک به این بیماری مشکوک شود، نمونه برداری از پوست را انجام می دهد و سپس گزینه های مختلف درمان را با شما در میان می گذارد.

• مراقبت

  آکیتا هنگام زندگی در کنار خانواده خود بهترین رفتار را دارد و قطعا خوشحال ترین عضو خانواده است. هرچند این نژاد خیلی پر جوش و خروش نیست، اما نیاز به ورزش روزانه دارد. 30 الی 60 دقیقه ورزش یا فعالیت بدنی در روز برای یک آکیتا کافی است. پیاده روی سریع، آهسته دویدن، یا رفتن به حیاط از فعالیت های مورد علاقه او می باشد. بازدید از پارک سگ ها با توجه به تمایل تهاجمی آکیتا نسبت به سگهای دیگر احتمالاً ایده خوبی نیست. به دلیل هوش بالای این نژاد، یک روال متنوع بهترین حالت برای نگهداری از این نژاد است. قطعا شما یک آکیتای خسته را نمی خواهید. این امر منجر به بروز مشکلات رفتاری مختلف مانند پارس کردن، کندن سطوح،  جویدن و پرخاشگری می شود. آكیتا را با فعالیتهای خانوادگی همراه كنید و آنها را برای مدت طولانی تنها نگذارید.حصار كشیدن  حیاط بسیار مهم است، هم برای ایمنی آكیتا و هم برای ایمنی غریبه هایی كه به اشتباه می توانند در قلمرو آنها بیایند. اگرچه آنها در صورت حضور خانواده در خانه با مهمانان پرخاشگر نیستند، اما در صورت عدم حضور صاحبان آنها، قطعا به هدفش میرسد. آکیتا یک نگهبان وفادار است و صاحب خود را در برابر هر چیزی که تهدیدش کنند محافظت می کنند. هنگام پرورش توله سگ آکیتا باید مراقبت ویژه ای از او داشته باشید. این سگها در سنین چهار تا هفت ماهگی خیلی سریع رشد می کنند و این باعث می شود در معرض اختلالات استخوانی قرار بگیرند. آنها در یک رژیم غذایی با کیفیت و کم کالری به خوبی عمل می کنند که رشد سریع آنها را از بین می برد. علاوه بر این، اجازه ندهید توله سگ آکیتا روی سطوح سخت بازی یا اقدام به دویدن نماید! به همین دلیل عادت کردن به بازی روی چمن برای آکیتا بسیار خوب است. تا حداقل دو سالگی سگ و رشد کامل مفاصل از پرش یا جست و خیز اجباری یا آهسته دویدن بر روی سطوح سخت خودداری کنید. 

• نکات ویژه

  برای به داشتن یک حیوان خانگی سالم، هرگز اقدام به خرید توله از پرورش دهنده، تولید کننده سگ یا فروشگاه حیوانات خانگی غیر مجاز، نکنید. به یک مرکز معتبر در زمینه پرورش و نگهداری از حیوانات مراجعه یا مکاتبه کنید و حتما از آنها بخواهید که حیوان را بعد از مراجعه به مراکز دامپزشکی و تایید سلامت توسط پزشک معتمد واکسینه کند. آکیتا می تواند با سگهای دیگر تهاجمی باشد، به ویژه مستعد نزاع و درگیری با سایر همجنسان خویش است. آنها برای غلبه بر این تمایلات و اجتماعی شدن قطعا به آموزش  نیاز دارند. آکیتا برای صاحبانی که برای اولین بار میخواهند سگی را به خانواده خود اضافه کنند گزینه مناسبی نیست. اجتماعی شدن و آموزش مداوم و مستمر برای آکیتا ضروری است. اگر بد رفتاری با او انجام شود، اغلب با پرخاشگری پاسخ می دهند. به همین دلیل اگر به طور صحیح آموزش نبینند حیوانات خانگی دیگر در خانه را تعقیب یا آزار و اذیت می نماید.مجددا تاکید می شود که آکیتا ریزش موی زیادی خواهد داشت! آموزش یک آکیتای بالغ و با اراده می تواند چالش برانگیز باشد و به درک، تجربه و صبر و مهارت بالایی نیاز دارد. بهتر است با مربی آشنا به این نژاد کار کنید، اما خودتان نیز حتما درگیر آموزش باشید.

خصوصیات آکیتا اینو: