هیمالین
Himalayan

مشخصات هیمالین:

• تاریخچه

  در اوایل دهه 1930، دو محقق پزشکی از هاروارد یک گربه ماده ی سیامی را با یک گربه ی نر سیاه پرشین ترکیب کردند، نه برای ایجاد نژاد جدید، بلکه برای تعیین چگونگی به ارث بردن برخی ویژگی ها. حاصل این جفت گیری یک بچه گربه سیاه مو کوتاه بود. آنها سپس یک گربه ی ماده سیاه پرشین را با یک جنس نر سیامی پرورش دادند. نتیجه مشابه قبلی بود، زیرا موی بلند گربه و طرح رنگی هر دو تحت کنترل ژن های مغلوب قرار می گیرند. در سال 1950 مارگریتا گوفورت آمریکایی موفق به تولید گربه ای مانند گربه ی پرشین کوتاه مو و سفید و چشم بادامی(گربه ی سیامی-آمریکایی) شد. CFA و ACFA نژاد را در سال 1957 با نام هیمالین به رسمیت شناختند، به دلیل الگوی رنگی که در حیوانات دیگر مانند خرگوش هیمالین یافت می شود. تا سال 1961، همه انجمن های اصلی گربه های ایالات متحده هیمالین را به رسمیت شناختند.

• شخصیت

  هیمالین ها گربه هایی آرام، شیرین و مهربان اما بازیگوش هستند. عاشق جلب توجه و محبت صاحب خود هستند و از بازی‌های مختلفی مثل رفتن دنبال اسباب‌بازی و آوردن آن لذت می‌برند. در کل حیوان های خانگی فوق‌العاده‌ای هستند.
• اعضای بدن

  بدن هیمالین ها محکم، گرد و در اندازه متوسط است. با شکم و دنده های کوتاه و کاملاً گرد، استخوان بندی درشت، محکم و متناسب، عضلات محکم و رشد یافته می باشند.
• دم

  دم این گربه ها کوتاه است اما متناسب با طول بدن گربه است.
• رنگ

  گربه هیمالین به رنگ‌های شکلاتی، یاسی و بنفش، آبی، قرمز، کرم، سیاه دیده می‌شود. بدن سایه‌های مختلف از رنگ سفید و حنایی دارد. نقاطی مانند گوش، پاها، دم و صورت باید رنگ اصلی گربه را نشان دهد.
• سر

  هیمالین ها سر بزرگ و گردی دارد همراه با چشمان آبی رنگ، بینی کوتاه و گونه کامل. سر توسط یک گردن کوتاه و ضخیم به بدن متصل است.
• موها

  موهای هیمالین در سراسر بدنش بلند هستند. موهای زیرین متراکم و با حجم کامل موهای رویی شان می باشد. یال گردن شان باید بسیار زیاد باشد.
• پاها و پنجه ها

  پاهای گربه‌های هیمالین کوتاه، ضخیم و قوی است. نه اینکه ظاهر سگ بول داگ را داشته باشد. هنگام مشاهده از عقب، پاها باید صاف باشند. پاهایشان گرد و بزرگ است.
• گوش ها

  گوش‌های هیمالین کوچک است، به طور ناخواسته باز نمی شود. کاملاً از هم فاصله دارند و در حد فاصل سر قرار دارند.

خصوصیات هیمالین: