طوطی ملنگو (پاراکیت طوقی)
Ring Necked Parakeet

مشخصات طوطی ملنگو (پاراکیت طوقی):

• لانه گذاری

  جوجه های طوطی ملنگو در طبیعت در سوراخ درختان رشد می کنند. آن ها لانه سازی را زود و اغلب در ژانویه آغاز می کنند اما برخی پرندگان در اواخر ماه ژوئن تخم گذاری می کنند. موفقیت لانه سازی در این پرندگان بسیار بالا است.

  برای نگهداری از این پرندگان به عنوان پت اندازه مناسب قفس 1.2 اینچ در 5.8 اینچ است. همچنین مطمئن شوید که فاصله میله ها از هم مناسب باشد تا پرنده امکان فرار نداشته باشد.

• دوره ی بلوغ

  زیر گردن طوطی های نر بعد از بلوغ مشکی و پشت گردن آن ها صورتی می شود. این علامت که علامت بالغ شدن ملنگو محسوب می شود در 3 سالگی شروع به ظهور می کند. ملنگو ماده نیز در همین سن به بلوغ می رسد.

• زمان تخم گذاری

  در شمال غربی هند ملنگو ها از ماه سپتامبر تا دسامبر جفت گیری می کنند. پرنده ماده بین 2 تا 4 تخم می گذارد و به مدت 3 هفته روی تخم ها می نشیند. پرندگان تازه متولد شده توسط هر دو والد مراقبت می شوند و در سن 40 تا 50 روزگی به پرواز در می آیند.

• مراقبت و تغذیه

  طوطی ملنگو پرنده ای حساس است و برای حفظ سلامت و شادابی خود نیاز دارد تا روزانه چند ساعت در محیط بیرون از قفس بازی و فعالیت کند. این پرندگان نیاز به توجه دائمی صاحب خود دارند و هرگز نباید مدت طولانی در خانه تنها بمانند.

  ملنگو ها بسیار بازیگوش هستند و از انواع بازی ها و چالش های ذهنی لذت می برند. پس توصیه می شود اسباب بازی های مختلفی برای پرنده تهیه شود و ساعاتی در روز برای آموزش به پرنده زمان گذاشته شود.

  همچنین برای حفظ بهداشت پرنده لازم است ظرف آب و غذا را به صورت روزانه، اسباب بازی ها را به صورت هفتگی و کف قفس را به صورت ماهانه به دقت تمیز و نظافت کنید. این طوطی ها مانند تمام انواع طوطی سانان علاقمند به آب بازی هستند. پس بهتر است یک ظرف مجزا برای آب بازی نیز در قفس پرنده قرار دهید.

  طوطی ها در طبیعت از انواع دانه ها، میوه ها و سبزیجات و حتی گل ها و شیره گل ها تغذیه می کنند. در پرندگان خانگی پیشنهاد می شود مخلوطی از غذاهای فرموله شده تجاری به همراه انواع میوه و سبزیجات تازه در رژیم غذایی استفاده شود. در رژیم غذایی ملنگو همچنین می توان از مواد غذایی پخته شده مثل حبوبات، غلات، برنج و کمی مرغ پخته به مقدار کم استفاده کرد.

  همانند سایر طوطی سانان، آووکادو، شیرینی جات، شکلات، نمک و غذاهای چرب و پر ادویه برای طوطی ملنگو سمی هستند.

• زادگاه

  طوطی ملنگو در آسیا در شبه قاره هند، نپال، افغانستان، سریلانکا، پاکستان و بنگلادش و در آفریقا از سودان تا غرب آفریقا دیده می شود. پرورش این طوطی امروزه در ایران، مصر، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و عمان و نیز در هنگ کنگ، سنگاپور و ایالات متحده آمریکا متداول است.

• شخصیت و رفتار

  طوطی های ملنگو به طور کلی پرندگانی اجتماعی هستند و در طبیعت نیز به صورت گله ای زندگی می کنند. این پرندگان باهوش و بازیگوش، نیاز به فعالیت و بازی روزانه و نیز توجه دائمی صاحب خود دارند و در صورتی که مدت زیادی در خانه تنها بمانند و از توجه کافی برخوردار نباشند، دچار انواع مشکلات رفتاری مثل افسردگی، پرکنی، نوک زدن و جویدن وسایل منزل می شوند.

  طوطی های ملنگو می توانند از سن 8 ماهگی تا 1 سالگی صحبت کردن را آموزش ببینند و در صورت آموزش مناسب، می توانند تا 200 کلمه را به راحتی فرا بگیرند.

• الگوی رنگ ها

  رنگ اصلی و رایج طوطی ملنگو در طبیعت سبز لیمویی با رنگ زرد در زیر بال ها و دم است و به همین دلیل به این طوطی، طوطی سبز نیز گفته می شود. امروزه ملنگو ها در رنگ های زرد، آبی، سفید، انواع طیف رنگ سبز و دارچینی نیز دیده می شوند.

  ملنگو برخلاف شاه طوطی عاری از لکه سرخ بر روی لبه بال ها است.

• ابعاد و اندازه بال

  اندازه این طوطی ها در بزرگسالی از نوک منقار تا انتهای پر های دم به 40 سانتی متر می رسد. ملنگو ها که جزو طوطی ها با سایز متوسط به شمار می آیند، وزنی معادل 120 گرم دارند. توجه کنید که اندازه پرندگان نر از ماده ها کمی بزرگتر است