پری شاهرخ
Orchard Oriole

مشخصات پری شاهرخ:

• لانه گذاری

  جنس نر برای جذب همسر در بهار آواز می خواند. در بعضی موارد، ممکن است بیش از یک جفت در یک درخت لانه کنند. همچنین گاهی اوقات در همان درخت با این پرنده در طول زندگی خود به یک ماده اکتفا نموده و سال های سال با جفت خود زندگی می کند. پرنده ماده معمولا یک تا چهار تخم می گذارد و به مدت چهل روز بر روی تخم ها می خوابد. این پرنده جز پرندگان حمایت شده می باشد و در بسیاری از کشورها از جمله روسیه و آمریکا تحت حمایت قانون قرار دارد. اغلب در قسمت های شرقی لانه می سازد. محل آشیانه به صورت درختچه ای (معمولاً برگ ریز) یا بوته ای بلند است و بندرت در رشد تراکم باتلاق است. اغلب 10-20 متر بالاتر از سطح زمین ، می تواند بسیار پایین تر یا بالاتر باشد (3-70" بالاتر). به طور معمول در چنگال شاخه افقی ، گاهی در توده خزه اسپانیایی یا مکان دیگر قرار می گیرد. در لانه (ساخته شده توسط ماده ، احتمالاً با كمك نر) كیسه یا سبدی آویز است ، نه به عمق بعضی لانه های مادون قرمز ، بافته شده از چمن و الیاف گیاهی ، كه با چمن های خوبی پوشانده شده و می ریزد و به پرنده برای شناسایی بهتر کمک می کند.

• رژیم غذایی

  تغذیه ی این گونه ها بیشتر حشرات، برخی توت ها و شهد گل ها است. رژیم غذایی در تابستان بیشتر حشرات است، به خصوص مروارید، سوسک و ملخ، به علاوه بسیاری دیگر از نوع عنکبوت ها. مقداری توت می خورد ، شاید بیشتر در پاییز و زمستان این تغذیه مورد علاقه ی آن ها باشد. اغلب از شهد تغذیه می کند، و ممکن است قسمتهایی از گل را بخورد.

• دوره ی بلوغ

  پروازش سريع و موجي است با نشيب و فرازهاي طولاني كه با اوج گرفتنی خاص روي شاخه مي‌نشيند و معمولا نزديك به نوك درخت خود را در بين شاخ و برگ پنهان مي كند. نر و ماده اين پرنده روي تخم‌ها مي‌خوابند و هر دو در تغذيه جوجه‌ها نقش دارند. هر دو والدین بچه های پرنده را تغذیه می کنند. جوان حدود 11-14 روز پس از جوجه ریزی لانه را ترک می کند ، ممکن است به مدت یک هفته یا یکی از والدین باقی بماند. 1 بچه در سال تولید کرده و به بار می نشانند.

• زمان تخم گذاری

  در اوايل بهار بین3 تا 4 تخم سفيد با لكه‌ها سياه می‌گذارد. جوجه‌ها پس از دو هفته از تخم بيرون آمده و در كمتر از سه هفته‌پس از آن مي‌توانند پرواز كنند. جمعیت این پرنده در ایران رو به کاهش است. باید برای حفاظت از آن‌، صید و خرید و فروش آن حتی المقدور ممنوع شود.

• مراقبت و تغذیه

  از حشرات و میوه‌ها تغذيه مي‌كند. علوفه بیشتر با جستجوی حشرات در میان شاخ و برگ درختان و بوته ها است. به طور منظم از گل ها بازدید می کنند، در شکوفه ها کاوش می کنند. در زمستان در مناطق استوایی، اغلب به صورت گله ها غذا می خورند.

• زادگاه

  پری شاهرخ از پرندگان مهاجر تابستانی در غرب آسیا و اروپاست و فصل‌های سرد را در مناطق استوایی می‌گذراند. تابستان‌ها فراوان است و به صورت مهاجر عبوري در همه‌جاي ايران ديده مي‌شود. تابستان ها را در جنگل های آزاد و مناطقی از درختان پراکنده در شرق ایالات متحده و جنوب کانادا می گذراند. آنها را در امتداد لبه رودخانه ها، در مراتع با درختان پراکنده و در پارک ها و باغات پیدا می شوند. در دهه های اخیر ، در بسیاری از مناطق از دامنه کاهش یافته است. این نژاد در زیستگاههای نیمه باز با درختان و فضای باز، از جمله درختان کنار رودخانه ، باغات میوه ، حومه شهر ، لبه های جنگل و نخلستان های چمنزار یافت می شوند. معمولاً از جنگل ها جلوگیری می کند. زمستان ها در مناطق استوایی و لبه های جنگل در مناطق پست مناطق استوایی. از مناطق باز با نخلستان های پراکنده درختان استقبال می کند ، بنابراین فعالیت های انسانی ممکن است در برخی مناطق به آن کمک کند ، باعث باز شدن جنگل های شرقی و کاشت نخلستان های درختان در چمنزارها شود. پری شاهرخ باغ اغلب در هنگام مهاجرت به صورت گله جمع می شوند. جنس نر جوان سیاه، که تنها در بالای قله ای نشسته و آواز آشفته خود را می خواند ، اغلب برای پرندگان آغازین گیج کننده است. زیستگاه تولید مثل مناطق نیمه باز و دارای درختان برگریز است. است. اسپوریوس در بهار در سراسر شرق آمریکای شمالی از نزدیک مرز کانادا - ایالات متحده از جنوب تا مکزیک مرکزی تولید مثل می کند. یک مطالعه در سال 2009 همچنین نشان داد که تولید مثل در جنگل خارهای باجا کالیفرنیا سور و ساحل سینالوآ در طول "موسمی" تابستانی انجام می شود. پیش از این تصور می شد که این منطقه فقط یک توقفگاه مهاجرپذیر است (روهور ، هابسون و روهور ، 2009). است. نژاد fuertesi از جنوب Tamaulipas تا Veracruz (هاول و وب 1995). این پرندگان از زندگی در درختان سایه دار درون پارک های کنار دریاچه ها و نهرها لذت می برند. لانه کیسه ای کاملاً بافته شده است که به شاخه ای افقی به چنگال متصل شده است. لانه آنها تمایل دارد که نزدیک هم بنشینند. دامنه زمستانی زیرگونه نامگذاری شده از مناطق پست ساحلی مرکز سینالوآ و جنوب وراکروز جنوبی تا شمال کلمبیا و شمال غربی ونزوئلا گسترش یافته است (شارف و کرن 1996). زیرگونه اوچر در زمستان در دامنه اقیانوس آرام مکزیک مشاهده شده است. پری شاهرخ های باغی در ماه های مارس و آوریل از زیستگاه های زمستانی خود خارج می شوند و از اواخر آوریل تا اواخر ماه مه به زیستگاه های تولید مثل خود می رسند. معمولاً آنها اواخر جولای و اوایل ماه اوت سرزمین های تولید مثل خود را ترک می کنند و در اواسط ماه اوت به مناطق زمستانی خود می رسند. این پرندگان مهاجر شبانه هستند.

• شخصیت و رفتار

  پری شاهرخ برای حشرات در بالای درختان علوفه می کند. آنها همچنین شهد گلها را می نوشند و در پاییز ، توت و میوه های دیگر می خورند. آنها بعضی اوقات از فیدرهای مرغ مگس خوار دیدن می کنند یا در ایستگاه های تغذیه برش های پرتقال یا ژله می خورند. در هنگام پرواز، پری شاهرخ معمولاً نزدیک به سطح زمین حرکت می کنند و در سطح یا پایین تر از تاک پرواز می کنند. در دوران خواستگاری ، زنان به سه روش خود را نشان می دهند. اولین حالت با خم شدن سر و تنه به سمت نر است.نمایشگر دومین خواستگاری، شامل تکرار پایین آوردن و بالا بردن سر و دم است. سومین حرکت نمایش التماس است که با سرعت بال بال زدن تا نیمه امتداد یافته و به دنبال آن سوت بلند سر می دهند.

• الگوی رنگ ها

  پرنده نر به‌رنگ زرد درخشان با دم و بال‌هاي سياه كه قسمتي از كناره‌هاي دم آن زرد رنگ است،  در ماده ی نابالغ اين گونه رنگ سبز مايل به زرد است و بال‌ها و دم پررنگ‌تر و سطح شكمي تقريباً تکه هایی از رنگ خاكستري دارد كه تا حدي رگه‌رگه و در بين شاخ و برگ درختان تشخيص آن دشوار است. نرهای بالغ در بالا سیاه و شاه بلوط قرمز غنی هستند. آنها دارای سر و گلو سیاه هستند و در خمیدگی بال آن وصله ای از شاه بلوط مایل به قرمز وجود دارد. ماده ها به رنگ زرد مایل به سبز و دارای دو بال سفید و بدون رنگ مشکی هستند.

• ابعاد و اندازه بال

  اندازه در هر دو جنس
  طول: 5.9-7.1 اینچ (15-18 سانتی متر)
  وزن: 0.6-1.0 اونس (16-28 گرم)
  طول بال: 9.8 اینچ (25 سانتی متر)