نکات نگهداری از ایگوانا در خانه

ایگوانا (به انگلیسی: Iguana) در دسته حیوانات خانگی اگزوتیک قرار دارد در نتیجه شرایط نگهداری از چنین پت هایی در خانه سرپرستان نسبت به سایر حیوانات خانگی همانند سگ ها و گربه ها کمی متفاوت می باشد.

در نتیجه اگر شما تمایل به نگهداری از چنین پت هایی در محیط داخلی خانه های خود را دارید باید چندین فاکتور مهم را در نظر داشته باشید که به ترتیب به آن ها خواهیم پرداخت. در این مقاله از آی پت به بررسی شرایط مورد نیاز برای زندگی و نگهداری ایگوانا خانگی می‌پردازیم.

ایگوانا چیست؟

 این خزندگان با نام علمی (Iguana) شناخته می‌شوند و در جهان از آن‌ها با  نام مستعار ایگوانا سبز یاد می‌شود. انتخاب چنین اسمی برای آن‌ها نباید افراد را گمراه کند زیرا این خزندگان می‌توانند دارای رنگ‌های مختلف همانند نارنجی و قهوه‌ای باشند.

به طور معمول تنوع رنگ در جنس های نر بیشتر از ماده‌ها می باشد، به عنوان مثال پوست بدن نرها در فصل جفت‌گیری به رنگ نارنجی در خواهد آمد. پس می‌توان از مهم ترین ویژگی‌های این موجودات آرام و دوست داشتنی به تغییر رنگ بدنشان اشاره کرد که این تغییرات به مقدار زیادی وابسته به شرایط فیزیولوژی و محیطی آن‌ها می‌باشد. به طور کلی این مارمولک‌های بزرگ بیشتر در آمریکای مرکزی و جنوبی قابل شناسایی هستند، ما می‌توانیم آن‌ها را از سینالوا تا جنوبی‌ترین مناطق پاراگوئه مشاهده کنیم.

محل زندگی ایگوانا

 این خزندگان جذاب به عنوان مارمولک های درختی شناخته می‌شوند و در طبیعت بیشترین زمان خود را برروی شاخه‌های درختان می‌گذارنند. زندگی برروی درختان این امکان را برای آن ها فراهم می‌کند تا بتوانند در معرض مستقیم نور خورشید قرار بگیرند و مواد مورد نیاز بدن خود را از این طریق دریافت کنند، از طرفی این مارمولک های عظیم الجثه علاقه شدیدی به آبتنی دارند و جز بهترین شناگران در بین خزندگان محسوب می‌شوند، در نتیجه آن‌ها درختان مجاور آب‌های جاری همانند رودخانه‌ها را برای زندگی انتخاب می‌کنند تا بتوانند به راحتی از روی شاخه‌های آن‌ها به داخل آب شیرجه بزنند.

طول عمر ایگوانا

 میانگین طول عمر طبیعی ایگوانا سبز در طبیعت چیزی در حدود 8 تا 10 سال می‌باشد، اما اگر این خزندگان به عنوان پت نگهداری شوند، می توان طول عمر بیشتر از 20 سال را برای آن ها متصور شد. در بعضی از مواقع، سرپرستان آشنایی زیادی  نسبت به نگهداری از چنین پت هایی را ندارند، در نتیجه طول عمر آن ها به علت کیفیت پایین زندگی کاهش پیدا خواهد کرد.

نحوه تغذیه ایگوانا خانگی

 از مهم ترین شرایط لازم برای نگهداری از چنین پت هایی می توان به تغذیه مناسب اشاره کرد. به طور کلی ایگوانا سبز در دسته حیوانات خانگی گیاهخوار قرار می‌گیرد، در نتیجه بهتر است فقط در رژیم غذایی آن‌ها از سبزیجات و میوه‌ها استفاده شود.

این مواد غذایی باید به شکل بالانس شده در اختیار این موجودات دوست داشتنی قرار بگیرند، به عنوان مثال اگر میوه به مقدار بیش از اندازه در اختیار آن‌ها قرار بگیرد به راحتی باعث بروز اختلال در عملکرد  فلور طبیعی روده خواهد شد و مشکلاتی همانند اسهال را به دنبال خواهد داشت.

از مهم ترین میوه ها نیز می‌توانیم به موز، سیب، طالبی و توت فرنگی اشاره کنیم.  از طرفی بهتر است سبزیجاتی در اختیار آن ها قرار داده شود که دارای ارزش غذایی بالایی باشند، از مهم‌ترین آن‌ها می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

1. سبزیجات حاوی برگ های تیره همانند کلم
2. کدو
3. شغلم
4. سیب زمینی شیرین
5. جعفری
6. یونجه

سرپرستان باید به این مطلب توجه داشته باشند که در شرایط خاص ممکن است روند تغذیه این خزندگان دچار تغییر شود؛ به عنوان مثال ممکن است میزان مصرف مواد غذایی در هنگام پوست اندازی کاهش پیدا کند. از طرفی ایگوانا مادر در زمان محافظت از تخم های خود میزان مصرف غذای دریافتی را کاهش خواهد داد، در نتیجه بروز چنین رفتارهایی نباید باعث نگرانی سرپرستان شود.

این خزندگان دارای دندان های تیز و برنده ای هستند اما با این حال کمتر از آن ها برای هضم مکانیکی ماده غذایی خود استفاده می کنند؛ در نتیجه سرپرستان باید جیره غذایی آن ها را در سایزهای کوچک در اختیارشان قرار دهند تا دچار مشکلات گوارشی نشوند.

 ماده غذایی پس از مصرف وارد معده شده و هضم شیمیایی آغاز می‌شود. معمولاً آنزیم‌های پانکراس تاثیرات خود را بر روی ماده غذایی قبل از ورودشان به روده ها اعمال می کنند، در ادامه مواد غذایی مورد استفاده قرار گرفته (سلولز) در کولون این جانداران با کمک فلور طبیعی روده هضم خواهند شد.

 در بعضی از مواقع ایگواناهای جوان اقدام به خوردن مدفوع خود خواهند کرد، در نتیجه سرپرستان نباید چنین رفتاری را به عنوان یک اختلال به حساب بیاورند و از بروز آن‌ها احساس خطر کنند. معمولاً این رفتار برای دریافت بیشتر و بهتر مواد غذایی مصرف شده صورت می‌گیرد و به فرایند هضم بهتر غذا کمک خواهد کرد.

رفتار مناسب با ایگوانا خانگی

معمولاً این پت‌های جذاب دارای طبعی آرام هستند و کم‌تر از آن ها رفتارهای پرخاشگرانه و غیرمتعارف سرخواهد زد. معمولا ایگواناها در طبیعت از چندین روش برای محافظت خود استفاده می‌کنند که از مهم ترین آن‌ها می‌توان به دم‌های بلند و قدرتمندشان اشاره کرد. این خزندگان می‌توانند با استفاده از دم‌های بلند خود صدمات شدیدی را به موجودات مهاجم وارد کنند.

از دیگر عوامل محافظت کننده می توان به خارهای ناحیه پشت بدن اشاره کرد که از ناحیه سر تا انتهای دم امتداد دارند. در نتیجه صاحبان چنین پت‌هایی پس از به سرپرستی گرفتن آن ها باید هرگونه عامل استرس زا محیطی را از محل زندگی آن ها حذف کنند بعلاوه باید از آغوش کشیدن آن ها به شکل مداوم جدا خودداری کنند. زیرا چنین رفتاری برای آن ها یک واکنشی تهاجمی محسوب می‌شود و با گاز گرفتن و چنگ زدن یا ضربه های شدید به وسیله دم های قدرتمندشان می‌توانند آسیب‌های جدی به بدن سرپرستان وارد کنند.

بستر مناسب برای نگهداری ایگوانا در خانه

از ویژگی های مهم ایگوانا می‌توان به رشد سریع آن ها اشاره کرد، ایگواناها پس از خروج از تخم به ترتیب دارای وزن و طول بدنی برابر با 12گرم و 25 سانتی‌متر می‌باشند اما در عرض کمترین زمان ممکن (در دوران بلوغ) وزنشان به بیش از 6 کیلوگرم خواهد رسید و طول بدنی برابر با 1 متر پیدا خواهند کرد.

در نتیجه سرپرستان باید قبل از خریداری چنین پت هایی فضای مناسب برای نگهداری آن ها را فراهم کنند. اگر سرپرستان تمایل به خریداری ایگواناهای با سنین پایین را دارند بهتر است از خریداری محفظه های شیشه ای کوچک جدا خودداری کنند. بهتر است محل نگهداری از ایگوانا خانگی براساس شرایط بدنی آن‌ها در دوران بلوغ انتخاب شود.

همچنین سرپرستان باید در نزدیکی محفظه های نگهداری از آن ها از شاخه های تنومند طبیعی درختان استفاده کنند تا پت مورد نظر بتواند بیشترین زمان خود را بر روی آن ها سپری کند، بعلاوه صاحبان نباید از فراهم کردن آب کافی به منظور آبتنی ایگوانای خود غافل شوند. آن ها باید به این نکته توجه داشته باشند که ظرف آبتنی نباید از جنس شیشه باشد زیرا چنین پت هایی تمایل دارند از ارتفاع زیاد به داخل آب شیرجه بزنند.

از دیگر فاکتورهای مهم محل نگهداری این خزندگان انتخاب بستر مناسب می باشد. یک بستر خوب باید ترکیبی از خاک و ماسه باشد، توجه داشته باشید که انتخاب فقط ماسه برای بستر چنین پت‌هایی می‌توانند باعث التهابات پوستی شود.

از طرفی سرپرستان باید دما و نور مناسب برای ایگوانای خود را فراهم کنند. به همین منظور آن‌ها می‌توانند از لامپ‌های حرارتی و لامپ‌های فرابنفش بهره ببرد. معمولاً بهترین دمای ممکن برای نگهداری از چنین خزندگانی بین 25 تا 31 درجه سانتی گراد می‌باشد.

از سوی دیگر جایگاه قرار گیری لامپ های حرارتی به منظور تنظیم دمای محیط در محفظه نگهداری، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار می باشد، به همین منظور نباید این لامپ ها در کف بستر یا دیوارهای محفظه قرار داد تا باعث بروز مشکلاتی همانند سوختگی دست و پای پت شود.

سرپرستان می‌توانند در طول روز به مدت 12 ساعت از لامپ های فرابنفش به منظور کمک به فرآیند پوست اندازی، استحکام استخوان‌ها و تولید ویتامین D در پت بهره ببرند. همچنین بهتر است رطوبت محیط برای چنین پت هایی 60 الی 70 درصد باشد. معمولاً ایگوانا سبز در سال دوبار اقدام به پوست اندازی خواهد کرد و برخلاف مارها به صورت یکجا پوست قدیمی خود را دفع نخواهد کرد.

خطرات نگهداری از ایگوانا در خانه

ایگوانا حیوانی پر قدرت و در برخی از اوقات خطرناک است، این حیوان تغییر محیط را به خوبی احساس می‌کند و رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان می‌دهد. این حیوان در مواقعی که احساس خطر کند با دم، دندان و ناخنهایش از خود دفاع می‌کند.

لازم به ذکر است که دندان‌ها و ناخن‌های ایگوانا بسیار تیز است و در صورت گاز گرفته شدن امکان خونریزی وجود دارد. در این مواقع نباید سعی کنید تا دست خود را از دهان ایگوانا بیرون بکشید چرا که امکان آسیب دیدگی بیشتر دست نیز وجود دارد در این زمان بهتر است به کسی بگویید تا پارچه یا پنبه‌ای را آغشته به الکل کند و شما آن‌را در زیربینی و دهان ایگوانا نگهدارید اینکار تنفس برای ایگوانا را سخت‌تر کرده و شما فرصت می‌کنید تا دست خود را فوراً بیرون بکشید.

در صورتی که ایگوانا شمارا چنگ زد آن قسمت را با صابون ضد باکتری و آب ولرم شست و شو دهید و با گاز استریلی که به بتادین آغشته شده روی آن را خشک کنید.